عدسی اسفناج

یه غذای آسون خیلی خوشمزه ی دیگه.

این غذا می تونه پیش غذای بسیار لذیذ خوبی باشه، اگرچه که من ازش به عنوان غذای اصلی هم استفاده می کنم.

این غذا محصول زمانی هستش که من هنوز گوشتخوار بودم _علیرغم اینکه جو حاکم تو خونه گیاهخواری بود ولی منعی هم برای استفاده از بدن حیوون ها نداشتم برای خودم _ و من شدیدا کمبود آهن پیدا کرده بودم. از دکتر قرص گرفته بودم ولی چون از بچگی با قرص خوردن مشکل دارم، قرص ها صرفا زینت بخش کشوهای آشپزخونه مون شد و من به شیوه ی سنتی به سرگیجه های دائمی و حالت تهوع ی که ناشی از کمبود آهن بود و آزمایش خون هم ثابت می کرد فائق اومدم.

اگر شما هم مثل خیلی دیگه از خانوم ها کمبود آهن دارید این غذا گزینه ی خوبی می تونه براتون باشه.

جدول زیر بهتون نشون میده که تو چه مواد غذایی گیاهی میشه آهن رو پیدا کرد. پس اگر به سلامتی خودتون اهمیت میدید به جای قرص های شیمیایی که دقیق هم نمی دونید توشون چی دارن، برید سراغ منابع دست اول و طبیعی! :)

خب از بین این ها غذایی که من با آزمون و خطا بهش رسیدم، عدس و اسفناج داره. که هر دو منبع خیلی خوبی برای آهن هستن.

بریم سراغ غذا.

عدس > دو پیمونه

برگ اسفناج > نیم تا یک کیلو. هرچقدر اسفناج رو بیشتر از عدس دوست دارید می تونید نسبت هاشون رو کم و زیاد کنید.

سیر> سه تا حبه.

پیاز> یه دونه درشت

ادویه > به مقدار دلخواه 

خامه ی غذا > یه بسته. اگه مزه ی خامه رو دوست ندارید یا دردسترس نیست می تونید از پنیرخامه ایی یا پنیر فیلادلفیا استفاده کنیم.

گوجه، خیارشور، زیتون، جوانه ی گندم، به مقدار لازم.

خب قدم اول اینه که بذاریم عدس ها با آب و مقداری نمک بپزن. وقتی که مطمئن شدیم پخته شدن، میریم سراغ اسفناج ها. تو یه تابه اسفناج هارو بدون روغن وبا حرارت کم اجازه میدیم برای خودشون کمی نرم بشن. باید حواسمون باشه که نچسبن به تابه، در نتیجه هم زدن فراموش نشه. وقتی که به نظرمون اومد حسابی له شدن، نوبت خورد کردن سیرهامون هست. سیرهارو له کنید یا ریز ریز. بعد هم پیاز ها رو. پیازها رو می تونید پرتقالی و باریک ببرید و سیر و پیاز رو هم به تابه مون اضافه می کنیم و هم می زنیم. من چون از پیاز داغ و سیر داغ به سبک ایرانی خوشم نمیاد و به نظرم زیادی روغنی و دیگه در حد جزغاله شدن پیش رفتن، این روش رو پیش گرفتم. اگه شما مزه شون رو دوست دارید، خب می تونید پیاز داغ و سیرداغ آماده شده به اسفناج مون اضافه کنیم. حالا نوبت ادویه هاست. من بین شون ادویه ی کاری، فلفل قرمز ، آویشن و دارچین رو خیلی دوست دارم. مزه ی عجیب غریب جدیدی میده. همیشه غذاهای من بی نمک هستن ولی به معنی بی مزه بودن شون نیست. چون با ادویه های دیگه مزه دارشون می کنم. وقتی که حسابی مخلوط شدن نوبت عدس پخته شده هست. عدس رو هم به تابه اضافه می کنیم. راستی اگه دیدید حرارت زیاده و یا داره می سوزه اجازه هست یه خورده روغن اضافه کنید     من به جای این روغن های معمولی، اکثر مواقع مخصوصا وقت هایی که برای خودم غذا درست می کنم از روغن نارگیل استفاده می کنم. خیلی ها میگن بی بو خوبه. ولی من خودم روغن نارگیلی که بو داره رو خیلی دوست دارم تو غذاهای سرخ کردنی.

خب وقتی که به نظرمون اینا باهم دیگه مخلوط شدن، میریم سراغ وسایل سالادمون. گوجه ها رو ریز کنید، زیتون رو از وسط نصف کنید، اگه چیز دیگه ایی هم دوست دارید اضافه کنید و آماده کنید بذارید تو یخچال. من دوست دارم خنک باشن موقع سرو کردن.

حالا خامه ی غذا یا پنیر خامه ایی رو اضافه می کنیم. اگر خامه اضافه کردید اشکالی نداره که زیر گازتون هم چنان روشن باشه. اینارو با خامه هم بزنید تا حسابی باهم مخلوط بشن. اگر پنیر خامه ایی استفاده کردید، زیر گاز رو خاموش کنید و اجازه بدید گرمای مواد داخل تابه، پنیرمون رو هم گرم کنه و دیگه خنک نباشه.

خب حالا نوبت سرو کردن هست. مخلوط اسفناج و عدس و خامه رو میریزیم تو یه ظرف، بعد وسایل سالاد رو از تو یخچال میاریم بیرون و روش میچینیم. من از ترکیب های سالادهای گرم و سرد خیلی خوشم میاد. یه قسمتش سرده، یه قسمتش گرمه. تقریبا برای هر کسی اینو درست کردم بعدش ازم دستورش رو خواستن. بسیار خوشمزه، بسیار ساده و بسیار مغذی هستش.

من مدت طولانی این غذا و ترکیب های مختلفی از عدس و اسفناج رو استفاده کردم و آخرین بار که رفته بودم چک آپ، در کمال تعجب به مشکل کمبود آهن بیست و چند ساله م فائق اومده بودم. 

قرص هارو بذارید کنار. داروی اصلی همون غذای ماست