کاشت انبه (منگو) در منزل

بعد از مدت ها وقت کردم یه سری به وبلاگ بزنم. امیدوارم که سال خیلی خوبی رو شروع کرده باشید. 

میوه ی منگو میوه ایی هست که فکر می کنم وارداتی هست در ایران. بیشترین نوع منگویی که من تو ایران دیدم منگو پاکستانی/هندی ( زرد  رنگ ) بود. ولی منگوها چندین مدل مختلف دارن. طعم های متفاوت دارن و همچنین سایزهای متفاوت!

 متاسفانه انبه یا همون منگو فقط تو فصلش وارد ایران میشه و مثل بقیه ی میوه های نوبرونه اوایل ش تقریبا گرون هستش، ولی کمی بعدتر قیمت متعادل تری پیدا می کنه. چیزی که من شنیدم، کیلویی هفت هزار تومن هستش که خب هرجور حساب کنیم  اونقدر میوه ی گرونی نیستش. پس اگه فکر می کنید خیلی میوه ی لوکس و گرونی هستش اشتباه می کنید. امسال تابستون - اواخر بهار - خودتون رو  آماده کنید که از وانتی ها و یا میوه فروشی ها حسابی یه دل سیر خرید کنید. اگر هم خارج از ایران هستید که مثل من خوش به حالتون هستش چون همه ی سال وارد میشه. 

من منگو خیلی دوست دارم و تقریبا هفته ایی یک کیلو منگو خورده میشه تو خونه ی ما. اوایل هسته هارو دور می انداختم، ولی یه روز به این فکر افتادم که سرچ کنم ببینم از هسته ی منگو چیزی درمیاد اگه بکارم یا نه؟! کلی مطلب خوندم، به لایک های هر ویدیو تو یوتیوب دقت کردم و کامنت های زیر عکس ها و ویدیو ها رو هم خوندم. چیزی که فهمیدم این بود که به طور کلی سه روش واسه کاشت منگو پیشنهاد میکنن. اولیش کاشتن درون خاک هستش. دومی انداختن هسته ش تو یه لیوان آب و قرار دادنش پشت پنجره ی آفتابه و اما سومی ش .... سومی ش راهی بود که من رفتم و متوجه شدم که بیشترین لایک و کامنت مثبت رو این روش گرفته. بنا به مطالب موجود در نت، یه درخت منگویی که از دونه ش خودمون سبزش می کنیم پنج تا هشت سال طول می کشه تا به بار بشینه. ولی اگه برید درخت آماده ش رو از مغازه بخرید سه تا پنج سال. من تا حالا تو گل فروشی ها ندیدم درختچه ش رو. پس فکر کردم دیدن یه گلدون کوچولو که می دونم منگو هستش تو خونه مون خیلی لذت بخشه. حتی اگه میوه هم اصلا نده. کاشتن هسته ی منگو بسیار بسیار کار راحتیه. مثل عدس سبز کردن می مونه. انقدر راحته! فقط باید راه و روشش رو یاد بگیرید و بدونید چطوری از هسته ش نگهداری کنید.

منگو یه آب و هوای استوایی و پر از نور دوست داره. حالا مایی که تو نروژیم _ یا یه جای سردسیر_ تکلیف چیه؟! میگم حالا! اول بریم سراغ خود هسته.

برای کاشتن دونه ی انبه ما به چاقو، دندون، لیس، ناخن کوتاه، کش پلاستیکی، کیسه فریزر، قیچی، یه ظرف پلاستیکی شیشه ایی، یه کتری قوری، مقداری دستمال آشپزخونه، مقداری آب ولرم و نور مناسب احتیاج داریم.

یه منگوی حسابی رسیده رو،  بعد از اینکه با لیس و قاشق و دندون و سایر ادوات و تجهیزات تمیزش کردید و مطمئن شدید که دیگه گوشتی روی هسته نمونده، هسته ش رو با آب بشورید. انقدری بشورید تا کمترین لیزی ممکنه رو داشته باشه. چون هرچقدر لیزتر باشه کار باهاش سخت میشه. می خوایم هسته رو بشکافیم.

همون طوری که تو عکس می بینید، هسته ش یه کوچولو شبیه دونه ی لوبیا قرمزه. وسطش کمی انهنا و قوس داره. با اونجا کاری نداشته باشید. منگوهای برزیلی _اون منگوهایی که سبز و قرمز هستن- خیلی راحت هسته شون رو با دست می تونید از هم باز کنید و دونه ی داخل ش رو دربیارید. گاهی وقت ها اگه حسابی رسیده باشه، خودش باز شده هست اصلا! ولی آی امان از منگوهای پاکستانی ( اون منگو زرد بزرگ ها! ) به این راحتی پوسته ی خارجی کنده نمیشه و باید با قیچی و چاقو و ناخون های ریش ریش شده تون سعی کنید دونه ی وسط هسته رو صحیح و سلامت خارج کنید. کم از به دنیا آوردن یه بچه سالم و سلامت نداره! 

فقط حواستون باشه دونه ی اصل کاری، اون ته ِ ته قسمت ضخیم تر و پهن تر دونه هستش. پس چاقو رو سمت انتهایی نبرید و بسیار بسیار مراقب باشید که نوک چاقو اصلا داخل هسته نشه. من با این منگو پاکستانی ها که خیلی سخت باز میشن چاقو رو مثل اره روی لبه ی دونه می کشم، و اره می کنم در حقیقت اونجارو! اگه خراب شد، فدای سرتون. یه کیسه ی بزرگ منگو خریدید دیگه؟! برید سراغ بعدی! من فکر کنم شیش هفت تایی از این منگو پاکستانی هارو تاحالا خراب کردم. یکی نبوده بهم بگه با ناخن بلند مجبوری؟! 

وقتی که هسته رو باز می کنیم با یه همچین صحنه ایی مواجه میشیم. دقت کنید که اون قسمت صاف لوبیامون پشت سر قرار داره و ما از همون جا میریم سراغ باز کردنش. دقیقا وسط اون قسمت انهنادار و قوس دارش همون جایی هستش که ریشه قراره دربیاد. پس اصلااا موقع باز کردن از اون سمت باز نکنید که ممکنه ریشه آلردی شروع کرده باشه به جوونه زدن و یه نوک کوچیک چاقو ممکنه خرابش کنه!

این هسته ایی که تو این عکس تو دست منه، منگوی پاکستانی هستش. خب حالا از یه دستمال آشپزخونه سه چهار لایه می کنیم و با کمی آب مرطوب می کنیم. 

 

حالا دونه مون رو لای دستمال می ذاریم و بقچه پیچ ش می کنیم. دلیل اینکه دستمال کاغذی آشپزخونه و نه دستمال توالت، ضخامت بیشتر دستمال آشپزخونه ست. چون دستمال توالت به محض اینکه بهش آب بخوره تیکه تیکه میشه! حالا بقچه مون رو میذاریم تو ظرف پلاستیکی روشن مون. ظرف پلاستیکی که انتخاب می کنید حتما کناره هاش باید روشن باشه تا نور بتونه وارد ظرف بشه! خیلی مهمه! حالا نوبت باز کردن کیسه فریزرمون هستش. کیسه فریزر رو با قیچی از وسط باز کنید. لطفا بعد از اینکه منگو به بار نشست و خلاصه کارتون تموم شد کیسه رو بیرون نندازید. چون می تونید انواع مختلف دونه های درخت ها و سیفی جات و باقی چیزها رو به همین روش سبز کنید و می تونید اونجا از این کیسه استفاده کنید. خب حالا کیسه ی صاف شده رو روی ظرف تون بذارید و با کش پلاستیکی دور کیسه بندازید. درحقیقت با این کار ما یه محیط گل خونه رو شبیه سازی کردیم. خیلی پلاستیک رو سفت و سخت نبندید. باید هوا رفت و آمد بکنه داخل ظرف مون.

حالا نکته ی کنکوری! ربط کتری قوری این وسط چیه؟! الان میگم بهتون. من دونه های قبلی رو که خیس می کردم تا سبز بشن میذاشتم پشت پنجره و منتظر میموندم تا جوونه بزنن. آقا یه ماه، دو ماه، سرعت رشدشون حلزونی بود. کلا منو دق مرگ کردن تا اندازه چهار سانتی متر ریشه بزنن!! این دفعه داشتم میرفتم مسافرت، چون قرار بود به دلایلی چراغ های آشپزخونه روشن بمونن، فکر کردم به جای استفاده از نور خورشید _ که اینجا یه روز هست دو روز نیست _ بذارمشون زیر کابینت هایی که بالاشون  مهتابی هستش. یعنی زیر کابینت یه ردیف لامپ چسبیده. رفتم و برگشتم دیدم به به! به چند روز نکشیده دونه مون رنگش سبز شده قشنگ. برگشتم اجازه دادم همون جا بمونه، و حواسم نبود که اون ظرف بغل دست کتری قوری مون هستش! این کتری قوری ما که از ایران هم اتفاقا خریدیمش، از اینهاست که آب رو مثل سماور دائم میذاره قل قل کنه و نم نم چای رو دم می کشونه. مارک فلور هستش و مطمئنا مارک های دیگه هم این مدلی پیدا میشن. بعد از دو روز که یهویی متوجه شدم ای داد این دوتا کنار هم بودن رفتم سراغ ظرفم و دیدم که اطراف ظرف پلاستیکی م همه بخار آب جمع شده. 

ببخشید عکس کیفیت خوبی نداره. به دلیل نور مهتابی، عکس عجیب غریب شده. وقتی پلاستیک رو باز کردم با صحنه ی خیلی جالبی مواجه شدم! تقریبا رشد هسته ها ده برابر شده بود!! باورم نمیشد که ظرف دو سه روز هسته ها انقدرررر بزرگ شده باشن. ذوق زده شدم و منی که هربار از کنار کتری رد میشدم خاموشش می کردم _ چون خودم چای خور نیستم، همسرم رو هم مواخذه می کردم که به خاطر یه فنجون چای این کتری قوری نباید بیست و چهار ساعت روشن باشه که! _ هروقت رد میشدم می دیدم خاموشه  میزدم روشن بشه تا اون محیط رو بیشتر مرطوب و استوایی کنه. هر چند روز سر بزنید تا مطمئن بشید که دستمال کاغذی مرطوب باشه. اگه خشک شده بود از آب ولرم استفاده کنید. آب یخ اصلااااا خوب نیستش! 

 

این ها هسته هایی هستن که از منگو های مختلف از نژادهای مختلف ظرف هفته ی اخیر توسط من خورده شدن و تو مدت کوتاهی انقدر قلمبه شدن. اون سمت چپ کوچولوئه، دونه ی منگوی پاکستانی هستش و سمت راست از نژاد راپوزا، منگوهایی بسیار درشت. بار اول که هسته رو سبز کرده بودم، اجازه دادم ریشه ش حدودا شیش سانتی متر رشد کنن و بعد توی خاک کاشتم. این بار روش متفاوتی رو می خوام در پیش بگیرم که امیدوارم موفق بشم. حتما این نوشته آپ دیت میشه در آینده و اگر دوست داشتید که هسته ی منگو سبز کنید این نوشته رو دنبال کنید. خوشحال میشم اگه از تجربه ی من استفاده کردید به من هم بگید. 

سبز باشید