سوپ لبو

می دونید ایراد اکثر ما ایرونی ها چیه؟ که خیلی محافظه کاریم. یعنی اگه همین الان یه دونه پاسپورت با اسم و مشخصات شما بذارن جلو دستتون و بگن با این می تونی به کل کشورهای دنیا سفر کنی، چند درصد ما ایرانی ها به نظرتون حاضر میشیم از اون کامفروت زون، از اون محدوده ی امنیت مون بیرون بیایم و بریم دور دنیا رو بگردیم؟ از من می پرسید؟ همون تعداد آدم هایی که هر سال تا دکوراسیون خونه شون رو عوض نکنن ول کن نیستن. همون تعداد آدم هایی که هرسال یه ردیف به النگوهای دستشون اضافه میشه. همون تعداد آدم هایی که تا کیف و کفش مارک اصل نخرن مهمونی پاشون رو نمیذارن. همون تعداد آدم هایی که حاضرن دست از پختن غذاهای تکراری هفتگی شون دست بردارن. همون تعداد آدم هایی که با تحقیق کردن، با خوندن، با مطالعه، با شناخت حاضر به قبول یه چیزی میشن. مثال می زنم. اکثریت ایرونی ها مسلمونن، همه مون هم مسلمون زاده هستیم. ولی چند نفرمون اگر معتقدیم با شناخت و مطالعه مسلمون شدیم؟ فرق هم نداره، اسلام نه، هرچیز دیگه ایی. ماها یاد گرفتیم همون مدلی زندگی کنیم که مادر و مادربزرگهامون و مادرمادربزرگ هامون زندگی کردن. حالا مامان بزرگ نه، پدربزرگ. فرقی نداره. همون مدلی بچه هامونو بزرگ کنیم. مادربزرگ من معتقد بود، آب کله پاچه واسه بچه مفیده، منم کیلو کیلو آب گوشت ذخیره می کنم تو فریزر خونه مون بریزم تو غذای بچه م و یه بار از خودم نپرسیدم واقعا گوشت مفیده؟! این عصاره ش که همه ی خونابه های حیوونه واقعا بچه ی منو قوی می کنه؟! حالا این وسط مسط ها هم یه خورده درس خوندیم مثلاااااا روشن فکر شدیم :))) ولی هنوز هم همون مادربزرگ 100 ساله اییم که قورمه سبزی رو مدل جد کبیره ش بزرگ میکرد و غذای دلخواه مون هم همون مدلیه. نه یه قدم اینور تر نه یه قدم اونورتر!

حالا این همه صغری کبری چیدم که بگم اگه تنها سوپ محبوب شما  سوپ جو و مرغ مادربزرگتونه این رسپی به درد شما نمی خوره این رسپی واسه آدم هایی ِ که قدرت چشایی شون رو ترجیح میدن از حالت آکبندی دربیارن و مزه های جدید تست کنن. پس اگه از "ما" نیستی، بدو برو خونه تون 

مواد لازم واسه سوپ لبو :

یک لیوان آب خنک

لبو 4/5 عدد. یا 300 گرم

سیب زمینی 600 گرم

شیر نارگیل یک قوطی

پیاز یک عدد متوسط

زنجفیل بند انگشت

سیر چند حبه 

ادویه به میزان لازم

لیمو ترش، یا نارنج دو عدد

مواد لازم واسه تزیین :

سیب زمینی 200 گرم

روغن زیتون 3 قاشق غذاخوری

نمک دونه درشت 

ادویه ی فلفل دلمه ایی

فر رو با دمای 200 درجه روشن کنید. تا فر روشن میشه یه قابلمه رو پر از آب سرد کنید و سیب زمینی ها رو بذارید توش تا بپزن. تا فر گرم بشه، برید یه لیوان آب بنوشید. نعمت های زندگی که بهتون ارزونی شده و شماها فراموششون کردید رو به خودتون یادآوری کنید و خوشحال بشید. انقدر خوشحال بشید که فر شما آماده بشه! تو یه ظرف گود مقداری آب بریزید، بعد از شسته شدن فراوون لبو ها، اونها رو تو آب قرار بدید و روی ظرف رو با فویل بپیچید. و بذارید در فر داغ شده. لبوها حددداقل یک ساعت و سیب زمینی ها حداقل 45 دقیقه زمان لازم دارن تا نرم بشن. تو این فاصله هرکاری دلتون می خواد انجام بدید  تو بلندرتون، یک قوطی شیر نارگیل رو خالی کنید. (بین کرم نارگیل و شیر نارگیل مقداری تفاوت هست. من از کرم نارگیل برای سوپ و غذاهام استفاده می کنن که ضخامت بیشتری داره و بیشتر فرم خامه ایی میده به غذاتون. درنتیجه اگر کرم یا خامه ی نارگیل پیدا کردید اون رو استفاده کنید بهتره. ) پیاز رو پوست بگیرید و همراه با سیرها داخل بلندر بریزید. می تونیم ادویه ها رو هم اضافه کنیم. وقتی سیب زمینی و لبوها پخته شدن، اونها رو پوست میگیریم و داخل بلندر میریزیم.

 البته همه ی سیب زمینی ها به جز اون 200 گرمی که برای تزیین روی سوپ می خوایم استفاده کنیم. البته دل به خواهی هست. اگر سیب زمینی ها رو نشستید می تونید پوست شون رو بگیرید. بلندر رو با سرعت زیاد روشن می کنیم و اجازه میدیم همه ی مواد باهم مخلوط بشن. یکی از لیموترش ها/نارنج ها رو بعد از آب گیری داخل بلندر میریزیم و اجازه میدیم که حسابی مواد فوق باهم مخلوط بشن. 

واااای رنگش عالیه. انگار رنگ مصنوعی بهش زدم، نه؟!

بعد از مخلوط شدن اونها رو به قابلمه ی روی گاز منتقل می کنیم. اگر ضخامت سوپ مورد دل خواهتون نبود ( زیادی ضخیم بود ) می تونید مقداری آب جوش بهش اضافه کنید تا به غلظت مورد دل خواه شما در بیاد. ابتدا با شعله ی زیاد و بعد از جوش اومدن با شعله ی کم و در قابلمه رو هم میذاریم. در همین حین در قابلمه ایی روغن زیتون رو می ریزیم، سیب زمینی های باقی مونده رو درشت نگینی خورد می کنیم و همراه با ادویه ها در روغن سرخ می کنیم تا دو طرف اونها کمی قهوه ایی و کریسپی بشه.

 این مرحله دل به خواهی هست و اگر می خواید غذای خیلی رژیمی داشته باشید می تونید از سرخ کردن اونها پشیمون بشید و سیب زمینی های آب پز رو همراه با کمی ادویه روی سوپ بریزید. بعد از نیم ساعت با حرارت پایین سوپ شما آماده ست. یادتون باشه هر از گاهی سوپ رو هم بزنید تا قابلمه ته نگیره. برای سرو کردن سوپ می تونید از یک عدد باگت خونگی داغ، و نارنج/لیمو ترش کمک بگیرید. سوپ من چون خیلی رقیق بود سیب زمینی ها غرق شدن 

سبز باشید 

برچسب های پشت محصولات، برای کی نوشته شدن؟

چند بار تا حالا شده به برچسب محصولی که می خرید توجه کنید و بدونید که چی دارید می خرید؟ دوست نروژی گیاهخواری داشتم که مدت 15 سال بود هیچ محصول قوطی و یا فراوری شده ی کارخونه ایی نخریده بود و اعتقاد داشت هر محصولی که بیشتر از 3 ماده در تولیدش به کار رفته باشه؛ برای بدن سمی هست. اتفاقا این دوست من ورزشکار و قهرمان بیکینی نروژ هم هست. بسیار خوش هیکل، ورزشکار و سالم. متاسفانه خود من هم خیلی وقت ها به دلیل کمبود وقت سراغ مواد بسته بندی شده میرم.  ولی فرقی که با گذشته م دارم این هست که بیشتر به برچسب پشت محصولات دقت می کنم. 

رب گوجه یکی از محصولاتی هستش که غذاهای ما ایرانی ها استفاده ی زیادی داره. ولی تا حالا به برچسب های پشت رب ها نگاه انداختید؟ یه نکته رو در طرز تهیه ی رب می خوام یادآوری کنم. به نقل از ویکی پدیای فارسی رب گوجه فرنگی "بعد از گرفتن دانه ها و پوست  گوجه ها، آن ها را برای چندین ساعت تحت فشار می پزند. سپس از غلظت آن کم کرده و دوباره محصول را می پزند تا یک کنستانتره ی غنی به دست بیاید." پس  به نظرم معقولانه هستش که رب گوجه که حاصل عصاره ی گوجه هست از گوجه ی تازه گرون تر باشه.ولی در واقعیت اینطور نیست، درسته؟ به نظرتون دلیلش چی می تونه باشه؟ اون چیزی که ما میریزیم تو غذا و از رنگ و بوش کیف می کنیم و پز دست پخت مون رو جلوی فامیل و دوست و آشنا میدیم  در حقیقت رنگ و مواد مصنوعی هستن. تبلیغاتی که گوجه های سالم و درشت و خوشگل رو توی چرخ های کارخونه نشون میدن همه شون فقط برای کور کردن چشم های ماست از حقیقت وجودی رب های گوجه که اونها نه فقط گوجه های سالم و خوشگل رو، که گوجه های خراب و گندیده ایی که کشاورزها نتونستن به مغازه ها بفرستن و یا حتی مغازه دارها نتونستن بهمون بفروشن رو وارد خط تولید می کنن تا همراه با خروارها نمک و شکر و رنگ به اسم رب گوجه دوباره بهمون بفروشن. یه بار دیگه فکر کنیم چی داریم به خورد بدن مون و عزیزان مون میدیم. تهیه ی رب خانگی کاری نداره. لطفا از اینکه خودتون رو گول بزنید که رب خونگی رو کیلویی از فلان مغازه میخرم ارززوووون! خیلی هم به سلامتش اعتقاد دارم دست بردارید. رب گوجه ی واقعی خیلی گرون تر از گوجه هستش. اختلاف قیمت ناچیز قابل توجیهه چون تولید کننده های رب به صورت فله ایی خرید می کنن و نه مثل ما به صورت خورده. ولی یک بار پیش خودتون حساب کتاب کنید ببینید برای تولید اون شیشه رب گوجه ایی که تو یخچال تون هست حداقل چند کیلو گوجه باید جوشونده بشن. قیمت گوجه رو هم نصف قیمت حساب کنیم، به انضمام هزینه ی تولید، بسته بندی، کارمندها، دلال های واسطه، هزینه ی حمل و نقل و ..... در نهایت چقدر برای تولید کننده تموم شده؟ چقدر سود داشته؟! و قیمت واقعی گوجه کیلویی چنده؟! 

بهترین کار تهیه ی رب خونگی هستش. و یا مثل من از خود گوجه ها به طور مستقیم استفاده کنید. ممکنه قرمزی رب های بیرون رو نداشته باشه. ولی به دلیل وجود گوجه ی طبیعی نتیجه ی کار، خیلی خوشمزه تر از رب های مصنوعی میشه.

این عکس هم از خبرگذاری مشرق گذاشتم. خبر مربوط به هفدهم مهرماه 94 هست در مشهد. هزاران مورد اینطوری هرروز اتفاق می افته و ما خبردار نمیشیم.

معدوم سازی 219 تن رب گوجه فرنگی سه سال تاریخ مصرف گذشته !! (از وب سایت معاونت غذا و دارو)

و این هم مارمولک در رب گوجه فرنگی!!! (از خبرگذاری نسیم بهاری)

__ دومین ماده ایی که می خوام معرفی کنم >  Natural flavours و یا افزودنی های مجاز و خوراکی هستش.  این عبارت یه پوشش مناسبیه واسه شرکت های مواد غذایی تا موادی که اگر شما به صورت مستقیم روی محصول ببینید از خریدنش ممکنه منصرف میشید. افزودنی های مجاز به چند و یا همه ی اینها گفته میشه: 

the essential oil, oleoresin, essence or extractive, protein hydrolysate, distillate, or any product of roasting, heating or enzymolysis, which contains the flavoring constituents derived from a spice, fruit or fruit juice, vegetable or vegetable juice, edible yeast, herb, bark, bud, root, leaf or similar plant material, meat, seafood, poultry, eggs, dairy products, or fermentation products thereof, whose significant function in food is flavoring rather than nutritional.”

که هرکدوم اینها می تونن عاملی باشن واسه رشد سلول های سرطانی. اینها رو سنجاق کنید به ظلم و ستمی که به حیوانات میره. نمونه ش؟ اکثر پاستیل ها  و ژلاتین هایی که برای تهیه ی دسر ازشون استفاده می کنیم. اونها رو معمولا از تفاله ها و باقی مانده های کارخانجات تولید گوشت و فراورده های گوشتی تولید می کنن. ژلاتین و یا پاستیل حاصل از جوشانده شدن طولانی مدت پوست، استخون و غضروف حیواناتی از قبیل خوک و شاخ و استخون گاو هستش. اگر همچنان دوس دارید دسرهای خوشمزه تون رو درست کنید، ولی با کمی ملایمت و خشونت کمتری نسبت به حیوانات، و هم چنین، بدن خودتون می تونید از آگار آگار برای خاصیت چسبندگی ش استفاده کنید. پاستیل های وگن هم تو بازار هستن. آگار آگار رو در خارج از کشور می تونید از فروشگاه های آسیایی بخرید.

ولی یه عبارت دیگه ایی هم روی محصولات هستش : Artificial flavours ( افزودنی های مصنوعی). آیا افزودنی های طبیعی بهتر از افزودنی های مصنوعی هستن؟ جواب خیر هستش. تقریبا هیچ فرقی بین این دو نوع افزدونی نیستش. مزه ی محصولات بسته بندی شده به مواد اصلی اون محصول برنمیگرده، بلکه به افزودنی های مجاز طبیعی و یا مصنوعی که به اون محصول زدن تا اون بو ، شکل و فرم و طعم رو داشته باشه برمیگرده. مهندس های غذایی در حقیقت با به وجود آوردن طعم به خصوصی در کنار تبلیغات گسترده اقدام به ایجاد یک نوع اعتیاد و یک نوع ذهنیت کاذب به اون محصول میشن. که من هربار اون محصول رو می بینم بزاق چشایی م شروع به تشرح کنه چرا که تبلیغات مدیا به من ثابت کردن که اون محصول باعث خوشحالی و شادی من میشه. مهندسین غذایی هم با ایجاد طعم خاصی این ذهنیت رو در من بیشتر از پیش تثبیت می کنن. نمونه ش؟ نوتلا. 

فقط به دلیل فروش بیشتر و یا ایجاد اعتیاد نیستن این طعم دهندگان و افزودنی ها. بلکه به خاطر حفظ شکل اولیه ی محصول هم هستن. مثلا آب پرتقال ها ( به طور کلی آب میوه هایی) که از فروشگاه ها و در بسته بندی می خرید و موقع نوشیدن تصور می کنید که همانند یک آب پرتقال تازه ست. به جز تعداد محدودی آب میوه های پاکتی که تاریخ مصرف کوتاهی دارن و در یخچال ها نگهداری میشن، این آب میوه ها در حقیقت  یک آب و شکری هستن که همراه با رنگ نارنجی و افزودنی مجاز برای شما طعم پرتقال رو تداعی می کنن. به همین دلیل هستش که باید خرید آب میوه ها رو تحریم کرد. چون آب و شکر و رنگ هستش که می نوشید. تاکید می کنم که تمام آب میوه های پاکتی اینطور نیستن. ممکنه بدترین نوع آب میوه ها هم درصد کمی از میوه ی اصلی داشته باشن. که اینجا سوال پیش میاد که هدف شما از خرید اون آب میوه ها چیه؟ سلامتی؟ پر کردن بدن؟ و یا بدون علم و آگاهی سراغ اون آب میوه ها رفتیم؟!

یه بار دیگه به محصولاتی که می خریم و وارد خونه هامون می کنیم خوب نگاه کنیم.

پی نوشت: دوستان عزیزی که قصد کپی کردن مطلب رو دارید، این نوشته حاصل تحقیق و ترجمه ی خودم هستش. لطف کنید در صورت کپی به نام وبلاگ من هم اشاره کنید. این طوری جفتمون خوش حال خواهیم بود 

سبز باشید 

نگاهی کوتاه به مقوله ی فست فود

یه نگاه به صفحه ی دوستانی که اتفاقا دست بر قضا مخاطب زیادی هم در اینستاگرام دارن و اتفاقا بچه هم دارن، و پای ثابت رستوران های آشغال فروشی همچون مک دونالد و امثالهم کافیه بندازیم تا متوجه بشید چرا من تصمیم گرفتم این مطلب رو بنویسم.  هنوز هستن کسانی که فست فود و جانک فود رو باهم اشتباه می گیرن. فست فود غذای مک دونالد و برگر کینگ و امثالهم نیست. اونها جانک فود هستن. یعنی آشغال. چرا؟ چون فست فود به غذایی باید اطلاق بشه که سریع آماده بشه. مثل میوه، مثل سبزیجات. غذاهای جانک فودی مثل مک دوناد و غیره، ممکنه سریع بدن دستتون، ولی اصلا سریع آماده نمیشن. بهشون هزاران مدل مواد نگه دارنده و هورمون زدن تا شدن اینی که به اسم غذا میدن دستتون. ناگت های مرغ از چرخ شدن مرغ ها همراه با پر، پا و سر و نوک شون هست. از برگرهایی که به اسم "گوشت!!" میدن دستتون، و شما هم با خوشحالی واسه بچه هاتون می خرید و به چشم اونها میشید بهترین پدر و مادر دنیا  بگم براتون که حتی حیوون ها هم علاقه ایی به خوردن اونها ندارن و نمونه های زیادی از همبرگرهای 6 ساله و چند ساله تو فیسبوک و شبکه های اجتماعی هستن که بعد از گذشت چندین سال، هنوز فرم و شکل واقعی خودشون رو حفظ کردن و نه تنها گندیده نشدن، که حتی هیچ پشه و باکتری هم در قالب کپک سراغشون نرفته! اکثر "" گوشت "" هایی که به عنوان مواد اولیه به کارخونه های این جانک فودی ها میره، از گاوهای    ( CAFO (concentrated agricultural feeding operation  تهیه شده. که نه فقط اخلاقی نیست و این جور حیوانات عامل تخریب محیط زیست هستن، که برای ما انسان ها هم مضر هستن. با هر گازی که خودتون یا حتی بدتر فرزند دل بندتون از اون همبرگر لذیذ ارزون می زنه، یه لقمه از هورمون های جنسی، باکتری های خطرناک و آنتی بیوتیک ها وارد بدنش می کنه. آمونیوم کلراید موجود در اونها ممکنه خیلی خوشمزه به نظر برسه ، نه؟! ولی مواد اولیه ترقه ها و فایر ورک هایی هستش که تو بازار موقع سال نو پر میشه. لیست مواد موجود در نون ها و غذاهاشون که مضر و سمی هستن تموم نشدنی هستن. خودتون لطفا سرچ کنید.

من حتی زمان "گوشتخواری " هم طرفدار مک دونالد و امثالهم نبودم. تو تمام مدتی که از ایران خارج شدم، تعداد دفعاتی که پام رو یه همچین جاهایی گذاشتم به تعداد انگشت های یک دستم هم نمی رسه که دو سه بارش رو به همراه دوست ها و از سر اجبار برای اینکه بهمون برچسب سوسول نخوره رفتیم و نشستیم سیب زمینی سرخ کرده سفارش دادیم. ولی الان حتی می دونم سیب زمینی سرخ کرده هاشون هم سیب زمینی خالص نیستن !! سیب زمینی های این نوع جانک فودی ها، متشکل از 19  مواد مختلف هستن که به منظورهای مختلف به اونها اضافه میشن. از دم دستی ترین و آسون ترین اونها میشه از اسید سیتریک  نام برد و از بدترین اونها میشه از  dimethylpolysiloxane  نام برد که تو شامپوهای نرم کننده ی مو و چسب های سیلیکونی هم ازین ماده استفاده میشه!! به غیر از اضافه وزن حاصل از خوردن مواد مصنوعی، دریافت مقدار زیادی شکر و نمک رو هم اضافه کنید که باعث فشار خون بالا و قند خون میشن.

به این نوع غذا نباید گفت فست فود. باید بگیم جانک فود!

می دونم که از کلمه ی مک دونالد زیاد استفاده کردم چون متاسفانه دو تا عکسی که به وفور در اینترنت از ایرانیان خارج از کشور ( و یا ایرانی هایی که به ترکیه و دوبی و امثالهام سفر می کنن) زیاد دیده میشه یکی مک دونالده یکی استار باکس. به همین دلیل این جانک فود فروشی رو بیشتر مثال زدم. وگرنه برگر کینک، کی اف سی، فیش اند چیپس، تک اِوی های چینی، شاورامایی ها،  سوشی فروشی هایی که هیچ وقت شما مراحل تهیه رو نمی بینید و اونها آماده به محل توزیع (رستوران) میرسن، شامل چند و یا تمام نکات بالا میشن و باید سعی کنید حدالمقدور ازشون فاصله بگید. به طور کلی غذایی که نیمی از اون در محل کارخونه و نیم دیگرش در رستوران آماده بشه یعنی غذایی که مواد نگهدارنده و مصنوعی زیادی داره و خوردنش ممکنه برای یکی دوبار اشکالی نداشته باشه. ولی در طولانی مدت قطعا به کلیه ها، پوست ، معده آسیب می زنه. در کودکان هم چاقی بیش از اندازه، قد کوتاهی و مشکلات هورمونی به همراه میاره.

سوپ سیب زمینی شیرین

یکی از غذاهای محبوب روزهای سرد و زمستونی سوپ هستش. قبل ترها من اصلا با سوپ سیر نمی شدم. بلد نبودم سوپ رو طوری درست کنم که از حالت پیش غذایی به غذای اصلی دربیاد. ولی الان با توجه به یکی دوتا نکته، به راحتی غذای خوب سالم و محبوبی میشه برای شب ها. میشه بگیم به تعداد آدم های کره ی زمین سوپ تو دنیا وجود داره. هرچیزی رو با چیز دیگه ایی ترکیب کنی میشه یه سوپ جدید! ممکنه ذائقه ی ما بهش نخوره ولی ممکنه کس دیگه ایی ازش خوشش بیاد. این سوپ رو من یک بار اتفاقی با مواد موجود در آشپزخونه درست کردم، خیلی خوشمون اومد. یکی از سوپ های متداول خونه ی ماست. این شما و این هم طرز تهیه ش :

مواد لازم:

سیب زمینی شیرین 1 عدد بزرگ

سیب زمینی متوسط 2 عدد

هویج یک کیلو

پیاز دو عدد متوسط

سیر به میزان لازم

زنجفیل 1 بند انگشت اگر به طعم ش عادت ندارید، اگر عادت دارید 2 بند انگشت 

کرفس دو شاخه

پیازچه یک دسته ( هفت هشت عدد)

قارچ نگینی نیم کیلو

جعفری یک دسته

بلغور یک کاسه ( دو تا مشت دست حدودی)

شیر بادوم، یا شیر سویا یا شیر نارگیل یک بسته

ادویه 

لازم به ذکر می دونم که میزان مواد بالا رو به راحتی با توجه به علاقه تون میشه کم و زیادش کنیم. باتوجه به اینکه سیب زمینی شیرین تو ایران کم پیدا میشه، میتونیم به جاش از همون سیب زمینی معمولی استفاده کنیم.

پیاز و سیر و زنجفیل خورد شده رو باهم در کمی روغن تفت میدیم. بعد از اینکه پیاز کمی سبک شد، زرد چوبه به مواد داخل قابلمه میزنیم و باز هم می زنیم. تا پیاز و سیر و زنجفیل آماده بشن می تونیم هویج و سیب زمینی و کرفس رو خورد کنیم. سایزشون اصلا مهم نیست چون قراره بعدش پوره بشن. وقتی پیاز آماده شد، به قابلمه مخلوط هویج و سیب زمینی و کرفس خورد شده رو اضافه میکنیم و بازهم تفت میدیم. کمی که تفت خوردن، بلغور رو شسته و بلغور رو هم در قابلمه میریزیم. برای تفت دادن بلغور یکی دو دقیقه زمان کافیه. حالا شیر رو بهش اضافه می کنیم. سعی کنید از شیرگاو استفاده نکنید. شیر گاو به خصوص شیرهای پاستوریزه که از سوپرمارکت میخرید حاوی انواع باکتری های مضر و هورمون های جنسی زیادی هستن که به گاو ها تزریق شدن و طی مراحل پاستوریزاسیون از بین نمیرن. دلیل کیست های تخمدان رویش موهای زاید و تاسی آقایون همین شیرهای گاو هاست. اگر به شیر غیرحیوانی دسترسی ندارید، نهایتا میشه آب بریزیم. با شیر حیوانی غذاتون رو مسموم نکنید!

حالا زیر شعله رو زیاد می کنیم و اجازه میدیم تا مواد موجود در قابلمه به جوش بیان. وقتی که جوش اومدن زیر شعله رو کم کنید و در قابلمه رو بذارید و اجازه بدید که مواد فوق حسابی باهم بپزن. وقتی که مطمئن شدید مواد پخته شدن، با یه گوشتکوب برقی، مواد رو پوره کنید. و یا مواد به رو به غذاساز و یا اسموتی میکر منتقل کنید. خلاصه هرطور خودتون صلاح می دونید یه جوری پوره ش کنید  ادویه ها رو به قابلمه اضافه می کنیم. سوپ من به دلیل سیب زمینی شیرین رنگ زرد خیلی خوشگلی میشه. اگر به دلیل استفاده از سیب زمینی معمولی رنگش زرد نشد، می تونید در ادویه ها از زرد چوبه و زعفران بیشتری استفاده کنید. زعفرون رو دم کنید و یک ربع آخر به قابلمه تون اضافه کنید که عطر و طعم ش از بین نره. گرچه که من زعفرون نزدم و نمی دونم جالب میشه یا نه. ولی فکر نمی کنم بد بشه.

وقتی که مواد پخته شدن، حالا می تونیم قارچ جعفری و پیازچه  رو بهش اضافه کنیم. من از قارچ های به نسبت ریزی  استفاده کردم تا احتیاج به خورد کردنشون نداشته باشم و گرد و تپلی بمونن. اگر قارچ ها خیلی درشت بودن اونها رو هم خورد کنید. یک ربع بعد از اضافه کردن قارچ ها، سوپ تون آماده ست. می تونید موقع سرو کردن از دونه های کاج استفاده کنید که هم طعم خوبی به سوپ تون بدن هم برای تزیین. من اینجا نارنج خریده بودم، با نارنج تازه سرو کردم و بسیاررر بسیارررر خوشمزه شده بود. حتما امتحان کنید.

پیشاپیش نوش جان

سبز باشید  

مقلوبه ی گیاهی

این غذا، ریشه ش به فلسطین و اردن برمیگرده. بعضی ها هم میگن لبنان. غذای اصلی با گوشت و یا مرغ طبخ میشه. ولی ازونجایی که من گیاهخوارم، با کمی تغییرات اونو تبدیلش کردم به یه غذای خوشمزه ی گیاهی. که ایده ی اولیه ش از مقلوبه گرفته شده.  این غذا اصلاااا رژیمی و غذای سالمی نیست. می تونید هر وقت یکی بهتون گفته من گیاهخوار نمیشم چون دلم نمیخواد همش سالاد بخورم اینو واسش درست کنید تا متوجه بشه گیاهخواری فقط سالاد کاهو خوردن نیست  غذای خیلی روغنی هستش ولی من تا جایی که تونستم کمتر روغن استفاده کردم و بعد از سرخ کردن روغن اضافی رو سعی کردم با دستمال بگیرم. 

مواد لازم :

بادمجون سرخ شده دو عدد

کدوی سرخ شده یک عدد

قارچ سرخ شده به مقدار لازم

سیب زمینی درشت بسته به سایز قابلمه

پیاز دو عدد

سیر یک حبه

تره فرنگی یک عدد

گشنیز تازه به مقدار لازم

ادویه به مقدار لازم

برنج به مقدار لازم

زعفرون دم کرده 

طرز تهیه:

برای این غذا احتیاج به یه قابلمه ی نسوز داریم که غذامون قراره بره تو فر. اگر نه میشه از قالب های کمربندی و یا قالب های کیک هم استفاده کرد ( البته اگر صددرصد مطمئنید که راحت و بدون چسبیدن از توش غذا درمیاد) اگر هم هیچ کدوم اینهارو ندارید می تونید بدون استفاده از فر و روی اجاق گاز معمولی قابلمه رو قرار بدید. همه ی موادمون رو به غیر از گشنیز تو مقدار مناسبی  از  روغن سرخ می کنیم و لای دستمال قرارشون میدیم تا روغن اضافی شون گرفته بشه. وقتی سرخ کردن تموم شد، فر رو با دمای 200 درجه روشن می کنیم. اون وسط مسط ها، برنج رو آب کش کنید. مقدار کمی از برنج رو نگه دارید و با مقداری زعفرون دم کرده قاطی کنید و بذارید بالای کتری تا کم کم واسه خودش دم ببره. تره فرنگی رو آخر از همه  تو تابه همراه با زرد چوبه تفت میدیم، (اگه فردا تعطیل هستید و یا مثل من سیر دوست دارید دو تا حبه ی دیگه به تره فرنگی تو تابه اضافه کنید، میگن ثواب داره  ) وقتی کمی نرم شدن، برنج آب کش شده و آماده رو  همراه با زعفرون دم کرده تو تابه میریزیم و به هم میزنیم. اگر کمی زعفرون آب دار بود، کمی درجه حرارت زیر تابه رو بالا ببرید و به هم زدن تون ادامه بدید.  من به جز فلفل و زرد چوبه کمی هم هل زدم.  وقتی که آماده شدن حالا گشنیز خورد شده ی تازه رو به برنج مون اضافه می کنیم. (این قسمت ها ابداعی خودم هستن و ربطی به ورژن غذای اصلی نداره! )

حالا میریم سر وقت سیر داغ و پیاز داغ مون. سیر و پیاز رو همراه با زرد چوبه ی فراوون تفت میدیم. حالا نوبت سیب زمینی هاست. سیب زمینی ها رو حلقه می کنیم و روی پیاز داغ و سیر داغ مون میچینیم. ( در حقیقت تو قابلمه از پایین به بالا، اول لایه ی پیاز داغ و سیرداغ زردچوبه ایی هستش، بعد سیب زمینی ها، و حالا نوبت باقی موادمون هستش. بادمجون، کدو و قارچ. همه رو می تونیم قاطی بریزیم روی سیب زمینی ها و یا لایه لایه. از هر کدوم که بیشتر دوست دارید مقدارش رو تو مواد اولیه بیشتر کنید. و در آخر هم برنج زعفرونی تره فرنگی دار و گشنیز دارمون رو. کمی با  ته ملاقه یا قاشق بزرگ یا کفگیر یا What ever دستتون  برنج رو فشار بدید که راحت برگرده.

 اگر قابلمه در نسوز داره می تونید همراه با درش بذارید تو فر. اگر نه که روی قابلمه رو با فویل می پوشونیم، روش چند تا سوراخ می زنیم و درون فر قرار میدیم. بسته به ضخامت سیب زمینی هایی که برش دادید قابلمه باید تو فر بمونه. وقتی که به نظرتون آماده شد، قابلمه رو تو یه ظرف برگردونید و همراه با پلوی زعفرونی تزیین کنید. اگر به نظرتون سیب زمینی ها هنوز نپخته بودن می تونید دوباره ظرف رو بذارید تو فر  تا کمی روی سیب زمینی ها تنوری بشه.  غذا رو همراه با سالاد مفصل نوش جون کنید 

پی نوشت » می دونم که این غذا با مقلوبه ی اصلی که شما احتمالا نوش جان کردید زمین تا آسمون فرق داره. اون برنج ش ساده ست و نه تره فرنگی داره نه قارچ نه گشنیز نه زعفرون  اصلا یه چیز دیگه ست اون! ولی من چون این غذا رو بعد از خوندن دستور پخت مقلبه درست کردم، و خیلی خوشم اومد، درنتیجه اسم مقلوبه ی گیاهی رو روش گذاشتم 

سبز باشید 

چرا آهن برای بدن مهم و ضروریه؟

ازونجایی که کمبود آهن رو خیلی از عملکردهای بدن ما می تونه تاثیر بذاره، تصمیم گرفتم یه پست جداگونه رو بهش اختصاص بدم. اگرچه که قبلا هم تو پست های مختلف راجع به آهن کمی نوشته بودم.

 اهمیت آهن برای بدن مون برای هیچ کسی پوشیده نیست. ولی باید ببینیم در عمل چقدر حاضریم از مک دونالد و غذاهای جانک فودی و کیک بی بی و امثالهام دست بکشیم و به جاش مواد غذایی رو در لیست غذاهای هفتگی مون قرار بدیم تا این عنصر دوست داشتنی و مهم رو به بدن مون برسونیم؟

 لیست کسانی که کمبود آهن دارن و به طرق مختلف بدن شون فریاد میزنه که ما آهن میخوایم یالا، کم نیست! من قدیمی رو هم بذارید تو اون لیست بی زحمت! 

آهن نقش متعددی تو بدن مون داره. به ساختن سلول های قرمز خون که وظیفه ی اکسیژن رسانی به سطح بدن رو دارن کمک می کنه. اگه به بدن به اندازه ی کافی اکسیژن نرسه، باعث احساس خستگی زودرس میشه. این خستگی می تونه از عملکرد مغز تا کاهش سطح ایمنی بدن رو شامل بشه. یعنی سیستم ایمنی بدن هم ضعیف خواهد شد. اگه به عنوان یه خانوم حامله و یا کسی که قصد داره باردار بشه کمبود آهن داشته باشید احتمال اینکه بچه زود به دنیا بیاد و یا خیلی کوچک تر از حد نرمال زیاده. آهن هم چنین نقش سازندگی تو پوست، ناخن و مو ها رو داره. اگه باردار هستید و یا اگه بچه ی کوچولو دارید(بین 4 تا 8 سال) اهمیت قرار دادن آهن تو مواد غذایی تون چند برابر میشه چون این دو دسته احتیاج به آهن بیشتری دارن.

با یه سرچ کوچیک دم دستی میشه ببینیم که گوشت قرمز و جگر هم جز مواد غذایی هستن که آهن بالایی دارن. ولی خانوم های باردار گوشتخوار سعی کنن که از جگر کمتری استفاده کنن. چون جگر به جز آهن ویتامین آ ی خیلی زیادی هم داره که روی جنین تاثیر منفی داره. ( ولی واسه من نه گوشت قرمز نه جگر به عنوان کسی که سال های زیادی از عمرم رو گوشتخوار بودم و مشکل آهن داشتم حل نکرد. بلکه از وقتی گیاهخوار شدم تونستم مشکل کمبود آهن م رو از بین ببرم)

جمله ی همیشگی من رو یادتون باشه. به حرف های من ِ تنها اعتماد نکنید و خودتون سرچ کنید. بخونید. بپرسید. با یه مطلب تو یه وبلاگ غیرپزشکی سلامتی خودتون رو هدف قرار ندید.

 خب حالا بریم سراغ آهن در میوه ها و سبزیجات :

گوجه فرنگی خشک شده. هر صدگرم گوجه، حاوی 9 میلی گرم آهن 

برگه ی زرد آلو. هر صد گرم برگه، هفت میلی گرم آهن.

جعفری تازه. هر صد گرم جعفری، شش میلی گرم آهن.

اسفناج. هر صد گرم اسفناج، سی و نیم میلی گرم آهن.

گزنه.

زیتون. هر صد گرم زبتون، سی و نیم میلی گرم آهن.

کشمش. عدس. توت خشک. انجیر. غلات. انواع جوونه ها. آویشن. کلم. چغندر. شکلات سیاه هفتاد درصد به بالا. زرد چوبه. 

تو عکس های زیر می تونید منابع جدیدی رو هم پیدا کنید. یه عکس هم مخصوص خانوم های باردار هست. امیدوارم براتون مفید باشه.

سایت فارسی زبان. منابع آهن در سبزیجات و میوه ها

سایت انگلیسی، اهمیت آهن در بدن ما 

ریزش مو و تاثیر برنج بر ریزش مو! شایعه یا واقعیت؟!

یکی از شایع ترین کامنت هایی که من تو اینستاگرام و یا در قسمت دایرکت میگیرم مربوط به ریزش مو هست. برای اینکه درباره ی ریزش مو صحبت کنم لازم به یه توضیح کوچولو هست. و اون هم فرق بین وگان ها و یا وجترین ها با کسانی که plant based diet دارن، یعنی کسانی که رژیم غذایی گیاهی دارن. فرق اصلی که بین وگان ها و وجترین ها با این گروه دوم هست از نظر اخلاقی هست. اولین دلیل ما برای گیاه خواری نکشتن حیوون ها هست. درحالیکه کسانی که رژیم غذایی گیاهی دارن دلایل دیگه باعث شده به سمت رژیم گیاهی بیان. از جمله ی این دلایل لاغری هست. چه بسا بعد از رسیدن به وزن مطلب شون برگردن به گوشتخواری. تعداد کسانی که تو اینستاگرام به من پیغام میدن و خواهان گرفتن دستورهای غذایی هستن برای کاهش وزن، کم نیست. حتی می تونم بگم بیشتر از کسانی هستش که به من میگن دلشون میخواد که گیاهخوار بشن ( به دلایل اخلاقی). 

ضمن احترام به تمام کسانی که رژیم غذایی گیاهی دارن و گاها هم ناخونکی به گوشت حیوانات میزنن ( چون از نظر اونها کشتن حیوانات منزجر کننده نیست ) و متاسفانه خودشون رو وگان و یا وجترین می دونن، باید بگم که تو این رژیم غذایی گیاهی، می تونه ریزش مو به صورت خیلی زیاد اتفاق بیفته. اصلی ترین دلیل ش کاهش ناگهانی وزن و بعد  مرزبندی ها و محدودیت هایی هست که برای خودشون قائل میشن. یعنی مرزی که برای دریافت کالری روزانه شون و نوع خاصی از گیاهان رو استفاده کنن، میتونه منجر به ریزش مو بشه. اگرچه که این موضوع فقط برای کسانی که رژیم گیاهی دارن اتفاق نمی افته و می تونه بین تمام آدم ها به خصوص خانوم ها رخ بده، ولی اصلی ترین دلیل ش ایجاد محدودیتی هست که برای خوردن برای خودشون درست کردن. ولی خیلی هم نگران نباشید. تو یه تحقیق بین خانوم های دنیا، تقریبا 34% اون ها مشکل ریزش مو داشتن. دلایل ش تو افراد مختلف متفاوته ولی اصلی ترین دلیل ش نوع اشتباه تغذیه ایی هست. یکی دیگه از چیزهایی که من شنیدم از خانوم ها این بوده که کمتر شامپو کردن و شستن مو می تونه جلوی ریزش مو رو بگیره. ولی تا جایی که من تو نت خوندم، تاثیری نداره و می تونه ترس حاصله از ریزش مو رو بیشتر هم بکنه چرا که موقعی که اولین بار بعد از مدت ها موهاتون رو می شورید موهای بیشتری میریزه. یکی  دیگه از شایعاتی که من همیشه درباره ی خوردن برنج می شنوم اینه که برنج برای رشد موهامون خیلی مفید و خوبه و به همین دلیل ما نباید برنج رو از سیستم غذایی مون حذف بکنیم. خود من هم یکی ازونهایی بودم که قبلا باور می کردم! ولی از وقتی تعداد دوستان خام گیاهخوارم رو دیدم که در کمال سلامت و پرپشتی مو زندگی می کردن شک کردم به این مسئله و با یه سرچ دم دستی و کوچولو فهمیدم که اتفاقا برعکس! برنج سفید باعث ریزش مو میشه!!!!! ولی برنج قهوه ایی برعکس برنج سفید عمل می کنه و تاثیر خوبی برای رشد مو داره. اکثر ماها هم توی ایران برنج سفید استفاده می کنیم. پس اینکه میگن برنج سفید برای رشد مو خوبه، یه شایعه و اشتباه محض هستش. در انتهای مطلب چند تا از منابعی که ازشون استفاده کردم رو قرار دادم. شعار همیشگی من رو فراموش نکنید. خودتون سرچ کنید. اگر اشتباهی بود و یا احساس کردید که مطلب میتونه غنی تر بشه لطفا بهم اطلاع بدید 

 چه عواملی باعث ریزش مو میشه؟

من سعی می کنم بنا به کمبود های مواد غذایی بگم. چون استرس و شرایط روحی نامناسب هم می تونه منجر به ریزش مو بشه. ولی از کمبودهای مواد غذایی >

1. آهن.  متاسفانه این موضوع بین خانوم ها خیلی شایع هست و اگر دکتر ناواردی برید بهتون میگه بیشتر جگر بخورید، بیشتر گوشت قرمز بخورید. به عنوان کسی که حدود ده پونزده سال درگیر کمبود آهن بودم و مشت مشت قرص خوردم، کیلو کیلو جیگر خوردم، هیچ وقت مشکلم حل نشد تا زمانی که تصمیم گرفتم گیاه خوار بشم و به دنبال منابع آهن در گیاهان گشتم و برای اولین تو زندگیم وقتی تابستون جواب چک آپ کلی م رو دکترم دید بهم گفت که آهن ت از حد نرمال هم بالا تر رفته!  پس اگر گیاهخوار هستید و مشکل آهن دارید، یعنی اینکه با پاستا و برنج دارید خودتون رو سیر می کنید. یا برعکس دارید به خودتون گرسنگی میدید تا زودتر از شر کیلوهای اضافی خلاص بشید!  پس تقصیر رو نندازید گردن گیاه خواری! تقصیر رو بندازید گردن سیستم غلط غذا خوردن تون!

2. آمینو اسید لیزین.  یکی از بیست آمینو اسید مهم برای بدن مون هستش. تو چه مواد غذایی پیدا میشه؟ اولین ش آجیل هست. بعله! آجیل هم که کالری ش بالا و احتمالا دکتر رژیم تون بهتون گفته آجیل ممنوع! یا با یه چرتکه به این نتیجه رسیدید که چون کالری آجیل ها زیاده پس بی خیال آجیل بشیم! عدس. عدس به جز لیزین، آهن بالایی هم داره.  سویا. سبزیجات نشاسته ایی. مثل خونواده ی  سیب زمینی ها. ( سیب زمینی شیرین و سیب زمینی سفید) ( این ها رو هم احتمالا از رژیم غذایی تون حذف کردید تا زودتر وزن تون پایین بیاد ) تخم مرغ و پنیر ( اگه وجترین هستید ) . لوبیای سفید. تخمه ی کدو حلوایی. 

3. زینک. انواع میوه های خشک شده مثل برگه ی زرد آلو. برگه ی هلو. برگه ی آلو. آواکادو. کشمش. انواع بری ( توت ها ) انجیر خشک شده و خرما. نخود. سویا. انار. ( بین میوه ها بالاترین مقدار زینک رو داره ) 

4. مشکلات تیروئید. برای حل این مشکل باید پیش متخصص برید و چک آپ کامل انجام بدید. 

حالا چه غذاهایی می تونن باعث ریزش مو بشن؟

1. سلنیوم. Selenium می تونید تو نت غذاهای دارای سلنیوم رو سرچ کنید. تن ماهی، بیف. بوقلمون. برنج سفید و نون. پس شایعه ی مربوط به حذف برنج از سیستم غذایی و ریزش مو رو بگذارید کنار. چون از خیلی از دوستان می شنیدم که می گفتن ما برنج میخوریم تا موهامون تقویت بشه و دچار ریزش مو نشیم. 

2. High Glycemic index بنا به تحقیقاتی غذاهایی که حاوی این عامل باشن هم باعث افزایش ریزش مو میشن. چه غذاهایی این عامل رو دارن؟ آبمیوه های قوطی و بسته بندی شده، برنج سفید!  نون سفید! و کره ی مارگارین.

3. هنوز صددرصد ثابت نشده ولی تحقیقاتی نشون داده که کافئین، تنباکو  و الکل اگر در مقیاس زیاد استفاده بشه هم عاملی برای ریزش مو هستش.

منابع :

غذاهایی که باعث ریزش مو میشن

غذاهایی که حاوی لیزین بالایی هستن 

غذاهایی که حاوی زینک بالایی هستن

چه غذاهایی باعث کاهش ریزش مو میشن 

آیا برنج باعث ریزش مو در خانوم ها میشه؟

ریزش مو 

برگر گیاهی

تو این پست یکی از دستورهای برگر گیاهی رو باهاتون درمیون میذارم. فکر کنم من تا الان بالای چهل تا  دستور برگر گیاهی رو دیدم. 

تقریبا هر چیزی تو کابینت ها و یخچال تون داشته باشید می تونید بیارید وسط و ازش یه ترکیب جدید برگر بسازید. مراحل کارش کمی طولانی هست ولی عوضش هیچ مواد مصنوعی و نگه دارنده ایی نداره. و از همه مهم تر هیچ حیوونی توش کشته نشده. 

علیرغم اینکه این نوع برگرها کاملا گیاهی هستن ولی من باز هم زیاد تمایلی به درست کردن شون ندارم. به چند دلیل: اولین دلیل اینکه معمولا برگر با سس خوشمزه میشه و نوشابه!  و دوم اینکه خیلی از برگرها به خصوص اون هایی که آماده از مغازه میخریم مزه شون هیچ فرقی با همبرگرهای گوشتی نداره و من به خاطر شباهت زیادشون نمی تونم بخورم و حالم بد نشه. درنتیجه شاید ماهی یک بار، برگر گیاهی درست کنیم. امیدوارم اگه درست کردید لذت ببرید. 

این نوع از برگری که من درست کردم، پایه ی اصلی ش سویا هست. ولی برگرهای لوبیا قرمز هم خوشمزه میشه. بریم سراغش :

مواد لازم :

سویا (دونه ایی و یا تفاله ) سه فنجون

دو تا سه حبه ی بزرگ سیر خورد شده

یک ساقه کرفس خورد شده

یک پیاز متوسط 

نصف یک فلفل دلمه ایی سبز 

یک هویج رنده شده

یک/چهارم قاشق غذاخوری فلفل سیاه

کمی نمک

زرد چوبه

روغن یک چهارم فنجون

مراحل کار :

سویا رو به روش پست قبلی مزه دار می کنیم و تو آب جوش همراه با نمک می پزیم. بعد از پختن، سویا رو به همراه سیر، پیاز، ادویه ها و روغن رو تو یه مخلوط کن میریزیم و حسابی مخلوط می کنیم تا نرم نرم بشن. حالا میریزیم تو یه کاسه ی بزرگ و باقی موادمون رو هم بهشون اضافه می کنیم. تمام سبزیجات مون رو باید حسابی ریز خورد کرده باشیم .  تو دستوری که من ازش استفاده کردم اینطور توضیح داده. ولی من خودم از تنبلی همه رو باهم ریختم تو مخلوط کن. نتیجه ش شد این :

( چون کرفس و  هویج نداشتیم، توش یه دونه سیب زمینی متوسط پخته شده ریختم  )

من برای اینکه روغن کمتری استفاده کنه تو فر گذاشتم بپزه. وقتی یک طرفش کمی سرخ شد، اون طرفش رو برگردوندم تا اون طرف هم بپزه. می تونید تو روغن هم بپزید که خب مطمئنا خوشمزه تر میشه. من تو این عکس از دونه های سویا استفاده کردم. 

 

سبز باشید 

مزه دار کردن سویا

علیرغم اینکه تو اینترنت  مطالب مشابه زیاده، ولی اینجا هم می نویسم برای دوستانی که تو اینستاگرام از من می پرسن و تا حالا از سویا استفاده نکردن و نمی دونن چطوری میشه سویا رو مزه دار کرد و بوش رو از بین برد.

سویا انواع مختلفی داره. بهترین ش سویا ی ارگانیک هست که دستکاری ژنتیکی نشده باشه. من تا جایی که بتونم از سویای دونه درشت ارگانیک استفاده می کنم. ولی برای بعضی غذاها، به خصوص خورشت های ایرانی، استفاده کردن از دونه ها کمی سخت میشه. یکی از مدل هایی که تو ایران هم خیلی زیاده، به تفاله ی سویا معروفه که بعد از پخت قیافه ایی شبیه گوشت چرخ کرده پیدا می کنه. یک مدل دیگه ش که اینجا تو سایزهای مختلف هست، سویای قلقلی هست که شبیه گوشت چرخ کرده ی قلقلی هست قیافه ش. یک مدل دیگه هم شبیه تیکه های بیف هست. مثل تیکه های کباب ترکی مثلا. همه شون مزه هاشون مشابه هم هست و فقط بنا به غذاهای مختلفی که درست می کنیم میشه ازشون استفاده کرد. سویای چرخ کرده رو هم می شه شبیه گوشت قلقلی درست کنیم، یا حتی باهاش چیزی شبیه جوجه کباب درست کنیم. بله درست خوندید. چون با استفاده از ادویه هایی که به جوجه کباب حیوانی میزنیم، به سویا هم بزنیم، مزه ایی نوددرصد شبیه جوجه کباب می تونیم درست کنیم. (برای علاقه مندان به خوردن گوشت های حیوانی)

خب حالا میریم سروقت مزه دار کردن سویا. سویا رو فارغ از قیافه ایی که داره، داخل یه قابلمه که پر از آب جوش شده میریزیم و اجازه میدیم یک ربع تا نیم ساعت بمونه. آب رو کامل خالی می کنیم و مجدد با آب جوش و یا آب داغ  قابلمه رو پر می کنیم و اجازه میدیم نیم ساعت دیگه تو آب بمونه. من اگه وقت نداشته باشم  قابلمه رو میذارم روی اجاق گاز، و اجازه میدم سویا توی اون آب داغ کمی قل بزنه. البته این روش من درآوری خودم هستش  نمیدونم چقدر تاثیر داره.

بعد که حسابی به نظرمون اومد که سویاها خیس خوردن، تو تابه/قابلمه ایی که توش از قبل پیاز داغ رو درست کردیم، سویامون رو میریزیم و همراه با زرد چوبه ی  فراوون تفت میدیم. خوبی سویا اینه که چون آب زیادی رو به خودش گرفته درنتیجه به روغن زیادی احتیاج نداره. تا وقتی که رنگ سویا حسابی تیره بشه تفت میدیم. اگر از پیاز داغ آماده می خواید استفاده کنید _ که اصلا توصیه نمی کنم _ اول باید سویا رو بریزید و وقتی که تقریبا آماده شده بود پیاز داغ رو اضافه کنید. می تونید به سویا نمک و فلفل رو هم بزنید. من با این روش به نظرم حسابی سویا مزه دار میشه. ممکن هست شما بخواید از روش های دیگه ایی برای مزه دار کردنش استفاده کنید. با سرچ کردن " مزه دار کردن سویا " تو نت، روش های مختلف دیگه ایی پیدا می کنید.

اگر قراره برای اولین بار از سویا تو غذاهاتون اضافه کنید و می ترسید که خونواده زیاد استقبال نکنن _ خیلی از آدم ها نسبت به یه عادت جدید  تدافع دارن و حاضر نیستن به راحتی دست از عادت های قدیمی خودشون بردارن _ می تونید اولین بار از سویای تفاله ( سویایی که شبیه گوشت چرح کرده هست ) توی ماکارونی به  شیوه ی مامان ها، یا لازانیا و یا کباب تابه ایی استفاده کنید. مزه ش به دلیل ادویه ها خیلی شبیه گوشت قرمز میشه و هیچ کسی متوجه فرق اون ها نمیشه.

لازم به توضیح میدونم، که من و خیلی دیگه از گیاه خوارها از مزه ی گوشت خوشمون نمیاد و دلیل استفاده از واژه ی شباهت این هست که 1. خیلی از آدم ها چون با مزه ی گوشت خاطره ی خوبی دارن، دوست دارن غذاهایی که براشون یادآور خاطرات خوب هست رو دوباره مزه کنن. 2. گوشت حیوانات به تنهایی مزه ایی نداره. ما با استفاده از آتیش، ادویه، دود و ... به اونها مزه میدیم و اگر همون مراحل رو روی مواد دیگه انجام بدیم احتمال اینکه مزه ی اون ماده شبیه به گوشت بشه زیاده. اگر اون ماده ی جدید مثل گوشت به تنهایی بی مزه باشه.

وک گیاهی با کمی تغییرات ایرانی

وک  Wok  به یک جور تابه ی گود می گن که دیواره های بلندی داره و به غذاهایی که توش درست می کنن میگن وک. خواستگاه این غذا از جنوب چین اومده و الان تو دنیا طرفدارهای زیادی هم داره. معمولا تابه های وک رو با دسته های بلند می سازن که وقتی روی آتیش غذا رو حرارت می دن دست آشپزها نسوزه. ولی فقط این نوع رو بهش وک نمی گن. می تونید تو این تابه های بخارپز کنید، بپزید، تفت بدید، همه جور غذا میشه توش درست کرد. معمولا گیاهی هستن ولی میشه توشون فیله های مرغ و یا فیله های گوشت هم اضافه کرد. ولی خب چون این وبلاگ گیاهی هست من نوع گیاهی ش رو که توش تغییرات ایرانی پسند دادم یاد میدم. امیدوارم خوشتون بیاد.

 

وک گیاهی با پلو »

مواد لازم :

کدو

بادمجون

گوجه ( من از گوجه گیلاسی استفاده کردم)

لوبیا سبز

گوجه ی معمولی و درشت برای پوره گرفتن

پیاز

قارچ

فلفل دلمه ایی

سیر

همه ی مواد رو نسبت به مقداری که دلتون میخواد پخته بشن خورد کنید و توی تابه تفت بدید. هرچقدر طولانی تر تفت بخورن بیشتر پخته میشن  ( یاد حرفهای آقای جواد خیابانی افتادم) پس هرچقدر که به نظرتون کافیه تفتشون بدید. حالا زعفرون و باقی ادویه هامون رو همراه با گوجه ایی که پوره کردیم قاطی می کنیم. وقتی به نظرمون حسابی رنگ و طعم گرفتن، میریزم تو تابه و کمی هم بهشون آب جوش اضافه می کنیم. خیلی کممممم. حالا در تابه/قابلمه  رو میذاریم و اجازه میدیم مزه ها باهم قاطی بشن. لازم به ذکر هست که بگم هرچقدر تو این غذا زعفرون ش بیشتر بشه خوشمزه تر میشه؟! چون خوش طعم تر میشه!  بعد هم برنج مون رو کته میذاریم و باهم نوش جون می کنیم. واقعااااااااا خوشمزه و عالی و ساده و آسونه و تو مدت کوتاهی هم آماده میشه!

سبز باشید