هویج پلوی گیاهی

ایده ی هویج پلوی گیاهی خیلی وقت بود تو ذهنم بود، ولی وقت نمی کردم. تا بالاخره یه روز همسر رو نشوندم یه کیلو هویج رو برام رنده کرد 

پس این شما و این هم هویج پلوی گیاهی »

مواد لازم » 

هویج 

قارچ

زرشک

پیاز

ادویه

برنج

من مقدارهاشون رو نمی نویسم چون هرکسی بنا به ذائقه ش مقدارهاشون رو می تونه کم و زیاد کنه. اول از همه بدید یکی دیگه هویج ها رو براتون رنده کنه  اگه هم کسی رو پیدا نکردید مجبورید خودتون رنده کنید. وقتی رنده کردن تون تموم شد پیاز هارو پرتقالی و نازک خورد کنید و تو روغن*  تفت بدید. من از پیازداغ به سبک ایرانی که دیگه جزغاله شده خوشم نمیاد و درحد سبک شدن پیازداغ هام رو درست می کنم. بعد زردچوبه ی فراوون به پیازها می زنیم و حالا که به نظرمون پیازداغ آماده شد، قارچ های خورد شده مون رو اضافه می کنیم. من از قارچ های عطری استفاده می کنم معمولا و اونها رو خیلی ریز نمی کنم. اگر عکس های اینستاگرام رو دیده باشید معمولا قارچ ها درشت هستن. وقتی ه کمی قارچ ها آب انداختن و آماده شدن، هویج ها رو بهشون اضافه می کنیم تا سه تایی حسابی باهم تو تابه تفت بخورن و لذت ببرن. وقتی فکر کردیم که هویج ها حسابی نرم شده، زرشک رو هم بعد از شستشو و پاک کردن، بهشون اضافه می کنیم. ادویه دارچین و فلفل و کمی هم نمک من زدم. ولی شما می تونید به دل خواه کم و زیاد کنید ادویه ها رو. برنج رو که آب کش کردیم، این مواد رو لابلای برنج مون می کشیم و بعد هم اجازه میدیم دم ببره. من برای ته دیگ ش سیب زمینی رنده کردم و کمی روغن ته ِ پلوپز و بعد سیب زمینی ها رو مسطح پخش کردم ته پلوپز. کمی هم مواد نگه میداریم تا بعد از سرو کردن روی پلو مون بریزیم تا هم خوشگل تر بشه هم خوشمزه تر. من سعی کردم شکر رو حذف کنم از غذاهامون. اگر شما از طعم ترشی این غذا خوشتون نمیاد می تونید به جای زرشک شکر بریزید. ولی با زرشک بسیاررررر خوشمزه و خوش خوراک شد. هرچی مقدار موادتون نسبت به برنج بیشتر باشه هم خوشمزه تر میشه، هم به انحنای کمرتون (خانوم ها) و شکم تون (آقایون) کمتر خیانت می کنید چون پلو خیلی کربوهیدرات زیادی داره و باعث ورم کردن بدن میشه.

این یه غذای مجلسی و خوشمزه ایی هستش. تو خونه ی ما خیلی طرفدار داره 

*من چندین بار درباره ی روغن توضیح دادم. من برای اینکه ضرر استفاده از روغن رو کم کنم، از روغن نارگیل استفاده می کنم. روغن نارگیل دو جور هست. بی بو و با بو. اگر از بوی نارگیل تو غذاهاتون خوشتون نمیاد (که خیلی ها خوششون نمیاد) می تونید از نوع بی بوش استفاده کنید. لطفا از روغن کلزا استفاده نکنید. وقت کنم تو یه پست مفصل راجع به روغن دونه های کلزا می نویسم.

سبز باشید 

معایب گیاه خواری

خیلی از دوستانی که دلشون می خواد گیاه خوار بشن و تحقیق می کنن و به اولین وب سایت فارسی زبانی که برسن اکتفا می کنن و اون صفحه رو منبع خودشون قرار میدن. دوستان گلم، برای اینکه از صحت و سقم مطلب پزشکی مطمئن بشید به چند تا نکته دقت کنید. اول اینکه  وب سایت پزشکی و معتبر باشه. یعنی نه از این وب سایت هایی که توش همه چی از اخبار زرد هالیوودی گرفته تا قیمت ارز و سکه و فروش ساعت های دیواری ، نوشته شده. دوم اینکه اون مطلب به روز باشه. علم پزشکی هرروز داره پیشرفت می کنه و یافته های دیروز خودش رو زیر سوال می بره. سوم اینکه نویسنده ی اون مطلب خبرنگار و یا ادمین خود وبسایت که انتشار تمام مطالب رو برعهده میگیره نباشه. مطالب علمی نیازمند نویسنده ی متخصص و پزشک می خوان. چهارم اینکه برای سندیت صحبت هاشون از منبع و مرجع استفاده کرده باشن. پنجم اینکه ویکی پدیا رو لطفا خواهش می کنم منبع قرار ندید :) ویکی پدیا رو یکی مثل من نوشته که در نهایت هم معلوم نیست کی هست و با چه میزان اطلاعاتی اون مطلب رو اونجا قرار داده. ششم اینکه حتی المقدور فارسی سرچ نکنید. چون متاسفانه خیلی از مطالب اینترنت فارسی زبان کپی پیست هم دیگه هستن و اکثرا هم قدیمی و شامل تمام نکات منفی شماره های قبلی هستن. اگر زبان انگلیسی قوی ندارید یا از کسی کمک بگیرید و یا از گوگل ترنسلیت استفاده کنید. ( اگر آدرسش رو ندارید برای من همین جا کامنت بذارید من بهتون آدرسش رو میدم. )  و در آخر اینکه به یک وبسایت و یا کتاب اکتفا نکنید. چندین دیدگاه مختلف و نقطه نظرهای متفاوت رو بخونید. 

تو این پست من تجربه ی خودم و مطالبی رو که قبلا خوندم  رو براتون می نویسم. اگرچه که من سعی کردم تمام نکته های ذکر شده ی بالا رو رعایت کنم ولی لطفا به حرفهای من اعتماد نکنید و شیوه ی زندگی تون رو بر اساس حرف های من تعیین نکنید. خودتون هم -باید- تحقیق کنید. 

انسان ها درحال حاضر به خاطر شیوه ی ناصحیح زندگی شون همواره در معرض ابتلا به بیماری های گوناگون هستن. خیلی وقت ها نحوه ی غذا خوردن و زندگی ما می تونه در جلوگیری از ابتلا به اون بیماری ها کمک کنه. خیلی وقت ها هم عوامل دیگه ایی مثل ژنتیک و محیط زندگی و باقی چیزهای دیگه ایی که در کنترل ما نیستن می تونن در مبتلا شدن به بیماری نقش به سزایی داشته باشن. اگر بخوام با دید منفی نگاه کنم، (همون طوری که خیلی ها بارها و بارها به من گفتن) من نمی تونم جلوی اشعه های پارازیت، جلوی آلودگی آب و هوا، جلوی نقص ژنتیکی، جلوی آب آلوده و خیلی موارد دیگه رو بگیرم، پس بذار از زندگی م لذت ببرم و با خیال راحت غذاهای ناسالم و حیوانی هم استفاده کنم! ولی من اینطور فکر نمی کنم. و ترجیح میدم به جای منفعل بودن، اختیار زندگی و سلامتی بدن م رو تا جایی که ممکنه خودم در اختیار بگیرم. مثبت اندیش هستم و به غیر از سلامتی بدن خودم، برای زندگی میلیون ها موجود زنده ی دیگه ایی هم که مثل من درد رو  احساس می کنن ارزش قائل هستم و تمام سعی و تلاشم رو انجام میدم تا حیوونی کمتر کشته بشه. تقاضا برای خرید حیوانات کمتر بشه.

بدن ما از سلول های زنده تشکیل شده. پس غذای سلول زنده، لاشه ی مرده ی یک حیوون دیگه نیست. این به غیر از دلایل اخلاقی من هست برای گیاهخواری. گیاهخواری هم مثل لایف استایل های دیگه عاری از اشتباه و معایب نیست. ولی من و خیلی های دیگه با کنار گذاشتن مزایا و معایب این روش زندگی رو در نظر گرفتیم.

تو لیست زیر سعی کردم تا جایی که ممکنه به معایب ش بپردازم.

  معایب گیاه خواری چه چیزهایی هست؟

1.پروتئین.

 مشکل حاد و بزرگی نیست و واسش چاره ایی داریم. ولی واسه اون من ِ قدیمی تون که عادت داشت فیله ی مرغ و یا گوشت بخوره روش زندگی جدید کمی چالش برانگیز هست تا بتونه منابع پروتئین های گیاهی رو پیدا کنید. پروتئین هارو نباید فراموش کنید چون بدون اونها بدن ما در برابر زخم ها دیرتر خوب میشه، پوست مون کدر تر و ناسالم تر به نظر میاد، پروسه ی ماهیچه سازی در بدن مون کند پیش میره و .... در طول روز خانوم ها باید 46 گرم و آقایون باید56 گرم پروتئین دریافت کنن.

یه لیست می نویسم از پروتئین هایی که میشه ازشون استفاده کرد. اگه بهشون علم داشته باشیم، پیدا کردن پروتئین گیاهی سخت نیست 

لوبیا سبز. دونه های روغنی، مثل گردو، پسته، نخود، بادوم زمینی ( کره ی بادوم زمینی ) آجیل ها، توفو، ، لوبیا، کلم بروکلی، اسفناج، شاهدونه و اگر وجترین هستید پنیر و تخم مرغ منبع های جدید شما هستن واسه پروتئین. مثلا دوپیمانه اسفناج خام 2/1 گرم پروتئین و یک پیمونه کلم بروکلی 8/1 گرم پروتئین داره. سه قاشق غذاخوری شاهدونه ده گرم پروتئین داره. کنجد و تخمه آفتابگردون. ( من تخمه آفتابگردون خام رو تو همه ی سالادها میریزم (اگه یادم بمونه البته ) تو همه ی غذاهای سرخ کردنی یه مشت کنجد می پاشم.)  لبنیات غیرلبنی. مثل شیر سویا. هر دویست و بیست گرم شیر سویا 4 تا 8 گرم پروتئین داره. و در آخر محبوب دل من، کینوآ. تو ایران هم به تازگی وارد شده. 

2.ویتامین ب دوازده.

این ویتامین فقط با خوردن گوشت قرمز تو بدن ما به وجود میاد و البته تو یک سری جلبک های دریایی و قارچ هایی هم هستش. ولی فقط وگن ها و خام خوارها با این بند روبرو هستن و نه وجترین ها. خونده ام که یک وگن هم تا دوازده سال بدنش ذخیره ی ویتامین ب دوازده رو داره. پس اگر گیاهخوار شدید تو همون ماه اول به این نتیجه نرسید که نمیتونید ادامه بدید چون ویتامین ب دوازده بدنتون از بین رفته!  از همه ی اینها گذشته، هزاران مدل مختلف مکمل و ویتامین های ب دوازده در بازار هست که به راحتی میشه از اونها استفاده کرد بدون اینکه وجدان تون ناراحت باشه به خاطر کشتن موجود زنده ی دیگه ایی. یک بار یک دوست خیلی عزیزی وقتی در جواب سوال کمبود ب دوازده من گفتم من حاضرم مکمل و ویتامین ش رو استفاده کنم تا جون حیوونی رو ازش بگیرم، بهم گفت» نه من اصلا حاضر نیستم یک قرص دیگه هم پول بدم بخرم. گفتم چطور؟ گفت من قرص آهن، کلسیم، و ویتامین سی میخورم. من جوابی ندادم بهشون ولی تو دلم گفتم خب اگر رژیم غذایی ت رو درست انتخاب کنی، در نهایت یک قرص میخری و اون هم ویتامین ب دوازده هست. ولی تو نه تنها به حیات موجودات زنده ی دیگه احترام نمیذاری و از بدن مرده شون تغذیه می کنی، بازهم در نهایت بدن سالمی نداری! پس اگر استدلال"""" شما"""" هم این هست که حاضر نیستید یک عدد آمپول ب دوازده بزنید چون دارو بده، و بدن تون هم کاملا سالم و هیچ گونه کمبود ویتامینی در بدن تون ندارید، شما به خوردن گوشت تون ادامه بدید با وجدان راحت   اصلا راضی به زحمتتون نبودیم تا اینجا رو هم خوندید؟ 

3. رستوران و غذای بیرون

رستوران رفتن و بیرون غذا خوردن به خصوص در کشورهایی که هنوز گیاهخواری باب نشده، مثل کشور خودمون کمی چالش برانگیز هست. اگر تو شهرتون رستوران گیاهی هست و یا رستوران هایی که غذاهایی هم سرو می کنن که شما می تونید استفاده کنید از قبل شناسایی کنید. وقتی قرار به بیرون غذا خوردن میشه خیلی راحت تر میشه انتخابشون کرد. درنهایت اینکه اگر قرار نیست هرشب رستوران غذا بخورید اتفاقی نمی افته اگر یک شب گوجه ی کبابی با سیب زمینی سرخ کرده بخورید. یا فقط سوپ سفارش بدید.  ولی حتما یادتون باشه به صاحب رستوران بگید که شما گیاهخوار هستید و خیلی جالب تر میشه اگر تو منوی غذاشون براتون یک یا دو انتخاب غذای گیاهی قرار بدن. من با این کارم تونستم کبابی ایرانی شهرمون رو قانع کنم که برای حفظ مشتری های گیاهخوارش منو رو عوض کنه. اوایل فقط کشک بادمجون داشت که خب برای وگن ها کار همچنان مشکل بود، ولی بعدا خورشت بادمجون گیاهی رو هم اضافه کرد. هورررررررررااااا 

4. دعوت به کنفرانس ها و یا مهمونی

 برای کنفرانس ها، سفرهام، کورس هایی که از طرف محل کارم می رم خیلی راحت از قبل سفارش میدم. من اوایل، برای مهمونی های خودمونی  روم نمی شد بگم گیاه خوار هستم. هنوز هم جای جدید که قراره بریم من استرس دارم که نکنه فقط غذای گوشتی باشه. صدالبته من از اینکه فقط سالاد بخورم اصلا اذیت نمیشم و خیلی هم از این توفیق اجباری خوشحال میشم. ولی از جهت اینکه صاحبخونه متوجه بشه من غذای اصلی رو که براش زحمت کشیده نمی خورم و بعد متوجه بشه که من گیاه خوار هستم و یه جورایی موقعیت شرم آوری برای صاحبخونه و البته بیشتر خودم پیش بیاد استرس میگیرم. خیلی وقت ها هم که میدونم گریل پارتی هست، با خودم همبرگر سوسیس گیاهی و یا یه ظرف غذا می برم تا اونجا من هم در کنارشون از اوقات لذت ببرم. دوستان قدیمی م و خیلی از دوستانی که از طریق اینستاگرام با من در ارتباطن میدونن و من قدردان محبت شون هم هستم که همیشه من رو به عنوان مهمون ویژه شون در نظر میگیرن  ولی از من به  شما نصیحت، خجالتی نباشید و از قبل به صاحب خونه تون بگید. 

5. تغییر دادن بعضی رسوم و عادت ها.

 گوسفند قربونی کردن و خوردن  کله پاچه و خیلی از غذاهای ایرونی که توش حتما و حتما باید گوشت فراووووون استفاده بشه چند تا از اون عادت ها و رسم و رسوم ها هستن. برای من اصلا سخت نبود. چون من به قربونی کردن هوای نفس بیشتر اعتقاد دارم تا قربونی کردن موجود زنده برای از بین بردن و پاک کردن گناهانم. فکر نمی کنم مرگ موجودی برای من سلامتی و عافیت بیاره. یا خوردن دل و روده ی گوسفند و گاو، وقتی فکر می کنم واقعیت وجودی شون چی بوده، حالم رو بد می کنه. اگه بخوام صرفا سنت به جا بیارم، یه حرفه. اگه بخوام از عقل و منطقم استفاده کنم یه حرف دیگه ست. من دومی رو انتخاب کردم. نمی تونم بدون منطق و صرفا چون چیزی رسم و سنت هست قبولش کنم. وقتی می دونم اون کار نه فقط به یک نفر دیگه،( از گونه ی جانوری دیگه) آسیب می زنه و مسبب مرگش میشم، بلکه سلامتی خودم رو هم تحت تاثیر قرار میده. وگرنه بعضی سنت ها، فارغ از منطقی بودن یا نبودنشون، مثل سفره هفت سین، مثل چهارشنبه سوری قشنگن و من لذت می برم از اجرا کردنشون.

6. آشپزی کردن

باید آشپزی کردن یاد بگیرید. خلاقیت به خرج بدید. هردفعه یه طور جدید غذاتون رو بپزید و سرو کنید و از آشپزی کردن لذت ببرید. من واقعا در حال حاضر وقتم برای آشپزی کردن کمه. و حسرت میخورم به حال خانوم ها و یا آقایونی که خونه دار هستن و اوقات زیادی رو تو خونه سپری می کنن. اگر قرار هست به گیاهخواری نمی تونید همش پاستا و نون و برنج بخورید. به غیر از اضافه وزن که هدف نوشته  روش نیست، شما هیچ ویتامین و مواد معدنی مناسبی به بدن تون نمی رسونید. بعدا میگید گیاهخواری اصلا رژیم خوبی نیست! من موهام شروع کرد به ریزش! یا ناخون هام شکننده شد. یه نگاهی باید به لیست خرید مواد غذایی تون و غذایی هایی که میخورید بندازید تا مطمئن بشید از تمام سبزیجات، میوه ها و ریشه های گیاهان استفاده می کنید 

7. مقابله با کامنت های آدم های لوس با سطح انرژی منفی بالا

 لطفا دوستای گلم که باهم ساعت ها بحث می کنیم و حرف میزنیم این جمله هارو ریفر ندن به صحبت های خودمون. نود درصد آدم هایی که من باهاشون توی این مدت برخورد داشتم حتی با شوخی هاشون هم من رو ناراحت نکردن. چرا؟ چون پشت حرفها و شوخی هاشون میشه انرژی مثبت دوستانه رو حس کرد. با حتی بعضی وقت ها نزدیکان و دوستان نگران سلامتی ما هستن. اصلا منظورم به این دو گروه دوست داشتنی نیست. امیدوارم خودتون بتونید فرقشون رو با آدم های لوس متوجه بشید  آدم های لوس حتی نحوه ی سوال پرسیدن شون هم می تونه نیت و هدف قلبی شون رو نشون بده. چطور؟ اینکه هنوز جواب شما تموم نشده، بدون اینکه ارتباطی به جواب شما داشته باشه سوال بعدی رو می پرسن و اصلا به صحبت هاتون گوش نمیدن. و یا اینکه همیشه یه توجیه و بهونه ایی برای گوشتخواری خودشون دارن. مثلا کمبود ویتامین ب دوازده و خریدن مکمل اون رو با چنان دلایل خنده داری تقبیح می کنن و در نهایت به این نتیجه میرسن که رژیم گیاهخواری خیلی بده! توصیه م اینه که با این آدم ها اصلا معاشرت نکنید و یا اگر مجبور به معاشرت هستید باهاشون راجع این موضوع بحث نکنید. اجازه بدید تو افکار خودشون باقی بمونن.

8. پارتنر غیرگیاه خوار

خیلی از ماها، پارتنرهامون گیاهخوار نیستن. مشکل زمانی به وجود میاد که پارتنر عاشق گوشت و کباب باشه. اگر قادر هستید که دو تا غذا درست کنید و از دست زدن به گوشت خام اذیت نمیشید می تونید این کار رو انجام بدید. یه تقلب هم بهتون یاد بدم؟  امیدوارم بعدا پارتنرهاتون کله ی منو نکنن  تو لازانیا یا ماکارونی به سبک ایرانی تون، سویا بریزید. ولی اگه تاحالا از سویا استفاده نکردید اول خوب طرز تهیه ش رو تو اینترنت سرچ کنید بعد درست کنید چون بعضی ها به بوی سویا حساس هستن. کاری هم نداره بو گرفتن سویا البته. ولی حتما باید انجامش بدید. بعد اجازه بدید پارتنر از غذا مزه کنه. بعد از میل غذا نظرش درباره ی غذا بپرسید. اگه خیلی گند اخلاق بود اصلا لو ندید چی ریختید تو غذا  چی کار دارید بگید؟؟ اگه خوش اخلاقه و قابل مذاکره، بهش بگید آقا جون، خانوم جون، این غذا توش سویا داشت. اصلا فرقی هم می کرد با لازانیا با گوشت؟ بعد سخنرانی که براش از قبل آماده کردید در باب ظلم به حیوانات رو ارائه بدید. اگه همچنان با اخلاق خوش داشت به حرفهاتون گوش میداد حتما هم اضافه کنید که گوشت به خودی خود و تنهایی مزه نداره. ما با ادویه ها و حرارت آتیش هست که بهش مزه میدیم. بیا به این چرخه ی ظلم و خشونت پایان بدیم. بعد هم ببوسیدش  این کار جواب میده. به مرور زمان پارتنر شما خواه ناخواه برنامه ی غذایی ش تغییر خواهد کرد و یک روزی خواهد اومد که شما فقط یه جور غذا درست می کنید و اونم غذای گیاهیه!  هوررررررااااا

(تو رابطه ی ما اگرچه همسرجانم عاشق غذاهای گوشتی و کبابی بود، ولی از اول خیلی ساپورتیو بود و با من همراهی کرد. من از روزی که صددرصد گیاهخوار شدم نتونستم به گوشت و مرغ خام دست بزنم و براش غذای جداگونه درست کنم. عزیزدلم، هروقت که هوس غذای گوشتی میکرد خودش اون غذا رو درست می کرد. الان ما ماه هاست که گوشت و مرغ نخریدیم و همسرم هنوززززز صددرصد گیاهخوار نیست و فقط رستوران و مهمونی غذای گوشتی استفاده می کنه. ولی میدونم که به مرور زمان اون هم به جرگه ی ما گیاهخوارها می پیونده  )  

این هرم غذایی گیاهخواران وگن هست. اگر وجترین هستید می تونید تخم مرغ و لبنیات رو هم در اون لحاظ کنید. اگر طبق این هرم پیش برید مطمئن باشید که نه دچار ریزش مو خواهید شد، نه برای اعضای داخلی بدن تون مشکلی پیش میاد، و نه به سلامت پوست تون لطمه ایی میخوره.

 اگر گوشتخوار هستید و خواستید یک گیاهخوار رو به دلیل سبک زندگی ش ملامت کنید و یا زیر سوال ببریدش، اول خودتون رو چک کنید ببینید کامل سالم هستید؟ خودتون اون مشکلات رو ندارید؟ بعد سخنرانی کنید 

 نکته ی دیگه ایی به ذهنم نمی رسه. امیدوارم این مطالب به دردتون بخورن. خوشحال میشم اگر این مطالب رو کپی می کنید اسم من و یا وبلاگم رو هم بیارید، اگر یادتون رفت یا دلتون خواست که بگید شما این مطلب رو نوشتید هم عیبی نداره. همین که در ترویج گیاه خواری قدمی برداشتید من خوشحالم. برای دوستان تون، عزیزان تون این مطلب رو بفرستید. بخونید. و یا اگر دسترسی به اینترنت ندارن براشون پرینت بگیرید. 

سبز باشید 

سالاد لوبیا سفید

اول اینو بگم که با هر مدل حبوباتی میشه یه نوع سالاد درست کرد. سالاد گرم مخصوصا تو این روزهای پاییزی می چسبه. هرچیزی که تو یخچال دارید و بیارید وسط. میشه یه نوع سالاد برای خودش! کم کم دستتون میاد چی با چی خوشمزه میشه و سعی می کنید مزه ها رو باهم به خوبی ترکیب  کنید.

سالادی که من این بار درست کردم، ترکیب لوبیا سفید، زیتون، گوجه، انواع سبزیجات (ترخون، پونه، جعفری، گشنیز، نعنا ) و به عنوان ادویه فلفل قرمز و زرد چوبه بود. بعد از پختن لوبیا سفید اونا رو تو یه تابه میریزیم و همراه با روغن زیتون کمی تفت شون میدیم. نیازی به حرارت بالا نیست. در همین حین هم ادویه جات رو بهش میزنیم و بعد در تابه رو میذاریم تا مزه ها به خورد همدیگه برن. تو این فاصله هم سالادمون رو آماده می کنیم.

به همین آسونی، به همین خوشمزگی، یه سالاد غیرتکراری پر از ویتامین و پروتئین و سبزی جات بخورید!

پ.ن. من کاهوفوبیا پیدا کردم. اصلا نمیتونم دیگه توی سالادهام از کاهوهای معمولی و حوصله سربر استفاده کنم. سالادهای مدل ایرانی رو که دیگه نگو! تو یه ظرف برمیداشتن نود و هشت درصدش رو کاهو پر می کردن، چهارتادونه گوجه و خیار واسه زیبایی می چیدن روی ظرف!   اشتها برانگیز که نبود، اشتهات رو هم کور می کرد! الان هروقت کاهو می بینم یاد اون سالادهای بدمزه می افتم  حالا انصافا کاهوهای اینجا خیلی روشن تر و خوشمزه تر و جوسی تر هستن از کاهوهای مدل ایرانی، ولی گفتم که، کاهوفوبیا پیدا کردم 

سبز باشید 

خورشت ایرانی به سبک گیاهی

خب من اگه بخوام رسیپی غذاهایی که تو سبد غذایی خونمون هست رو بنویسم، وقت خیلی زیادی میگیره. یه راهنمایی کوچولو اینکه میشه تمام خورشت ها  و پلوهای مخلوط ایرونی رو به شیوه ی گیاهی درست کرد. چطوری؟ به جای گوشت خورشتی، توشون قارچ بریزید، یا اگر دسترسی به سویا دارید سویای تیکه ایی، سویای قلقلی. و یا توفو.

مراحل کار عینا درست کردن خورشت ها به سبک سنتی و قدیمی شون هست. به جای گوشت، قارچ رو تفت بدید. به جای گوشت اول سویا رو سعی کنید بوگیری کنید، که خب شیوه های متفاوتی براش تو اینترنت نوشته. بعد هم تو روغن تفت بدید و باقی مراحل عین باقی خورشت ها. توفو هم همینطور. نمیدونم سویای قلقلی تو ایران هست یا نه، من باهاش خورشت قیمه بادمجون درست می کنم. تقریبا نود درصد دوستانی که این غذا رو خوردن با دیدن خود خورشت فکر کردن که با گوشت تهیه شده. چون از نظر ظاهری عین گوشت قلقلی شده ست. تقریبا هرکسی یک بار خورشت هایی که به سبک گیاهی درست شده باشن خورده باشه، میگه مزه ش خیلی نزدیک به مزه ی همون خورشت به سبک سنتی و با گوشت حیوانی هست. چرا؟ چون دوستان گلم، گوشت به خودی خود هیچ مزه ایی نداره. ما با ادویه و روغن هست که به غذامون مزه میدیم. غذایی مثل لوبیا پلو که همه ی خوشمزگی ش رو از ادویه ی دارچین میگیره، با قارچ یا با توفو یا سویا بسیارررر خوشمزه میشه و بعد از یه مدت ذائقه و سبک زندگی مون عادت می کنه به اینطور غذا خوردن.

لوبیا پلو

قورمه سبزی

قیمه بادمجون

خورشت لپه

خورشت غوره و کدو

عدس پلو با کشمش و خرما و پیازداغ و توفو 

شوید پلو با قارچ و سیب زمینی و پیاز داغ فراوون

وای هر کدوم از این خورشت ها رو اسم بردم گرسنه م شد  مخصوصا اون دوتا آخری ها بسیارررررررررر خوشمزه هستن. تو خونه مون نصف شب ها پاتک می زنیم به قابلمه ی شوید پلو با قارچ و سیب زمینی ... وحشتناک خوشمزه و خوش خوراکه.

من از یه طرفی خودم خیلی دوست دارم که این وبلاگ رو بنویسم تا واسه دوستان مجازی و دنیای واقعی م که ازم می پرسن ما نمیدونیم چه غذاهایی باید درست کنیم کمکی کرده باشم، و هم برای خودم مثابه یه دفترچه ی کوچیک باشه که وقتی میخوام برای مهمون هام غذا درست کنم یه نگاه بندازم و سریع بگم هاااان فهمیدم.

ولی خب نیمه وقت سرکار میرم، تمام وقت دانشگاه میرم و تمام وقت هم سعی می کنم همسر نمونه باشم، درنتیجه وقت زیادی برام نمیمونه برای وبلاگ نویسی. ولی یه شب بعد از آپلود کردن مقاله م، مثل امشب، می شینم دو تا پست میذارم تو وبلاگ 

سبز باشید 

خورشت توفو و قارچ

یه خورشت خیلی خوشمزه س که درست کردنش وقت زیادی نمیگیره ولی بسیار خوشمزه میشه.

مواد لازم :

توفو : یک بسته

قارچ : نیم کیلو

پیاز : یک عدد بزرگ

سیر : چهار حبه

فلفل دلمه ایی : دو عدد ( میتونید به سلیقه ی خودتون مقدارش رو کم و زیاد کنید. چون من از عطر و طعم فلفل دلمه ایی خوشم میاد دو تا استفاده کردم )

گوجه فرنگی : هفت هشت دونه.

توفو هارو به قطعات مکعبی خورد می کنیم و تو مقداری روغن روی تابه سرخ می کنیم. وقتی حسابی قهوه ایی روشن، نارنجی شدن، حالا نوبت پیاز و سیرمون هست. پیاز رو بسیار نازک و پرتقالی خورد  و سیر رو هم له کردم.

 بعد از کمی سرخ شدن، قارچ و فلفل دلمه ایی و گوجه رو به ترتیب اضافه می کنیم. اگه گوجه هاتون گل خونه ایی هستن و نه رنگ دادن به غذاتون نه مزه، مجبوریم یه کمی رب گوجه فرنگی استفاده کنیم. البته اگر رب گوجه فرنگی تون رو مثل مامان من خونگی تهیه می کنید، اشکالی نداره. ولی اگه صنعتی میخرید هرچی کمتر استفاده کنید بهتره. چون به غیر از نمک و شکری که دارن، متاسفانه شرکت ها به خصوص شرکت های ایرانی مقدار خیلی زیادی رنگ صنعتی واردش می کنن که اینها به مرور زمان برای بدن مون بد هستن. پس تا جایی که میتونید از گوجه ی تازه استفاده کنید. می تونید تصمیم بگیرید به صورت رنده شده بریزید تو غذاتون یا درشت درشت خورد کنید تا موقع خوردن هم دیده بشه :)

حالا در قابلمه مون رو میذاریم تا مواد خورشت و ادویه ها حسابی به خورد هم دیگه برن. می تونید توش غوره ی تازه هم بریزید که مزه ش رو عااااالی می کنه.

و با پلوی زعفرونی نوش جون کنید. 

نمیدونم این غذا رو کسی قبل از من کشف کرده  یا نه،  ولی من یه روز تو یخچال خونه مون این مواد اولیه رو داشتم، درست کردم، و حالا الان شده پای ثابت غذاهامون. 

پی نوشت : اون دفعه ایی که این غذا رو درست می کردم خیلی عجله ایی بود، به خوبی خودتون کیفیت عکس ها رو ندید بگیرید 

عدسی اسفناج

یه غذای آسون خیلی خوشمزه ی دیگه.

این غذا می تونه پیش غذای بسیار لذیذ خوبی باشه، اگرچه که من ازش به عنوان غذای اصلی هم استفاده می کنم.

این غذا محصول زمانی هستش که من هنوز گوشتخوار بودم _علیرغم اینکه جو حاکم تو خونه گیاهخواری بود ولی منعی هم برای استفاده از بدن حیوون ها نداشتم برای خودم _ و من شدیدا کمبود آهن پیدا کرده بودم. از دکتر قرص گرفته بودم ولی چون از بچگی با قرص خوردن مشکل دارم، قرص ها صرفا زینت بخش کشوهای آشپزخونه مون شد و من به شیوه ی سنتی به سرگیجه های دائمی و حالت تهوع ی که ناشی از کمبود آهن بود و آزمایش خون هم ثابت می کرد فائق اومدم.

اگر شما هم مثل خیلی دیگه از خانوم ها کمبود آهن دارید این غذا گزینه ی خوبی می تونه براتون باشه.

جدول زیر بهتون نشون میده که تو چه مواد غذایی گیاهی میشه آهن رو پیدا کرد. پس اگر به سلامتی خودتون اهمیت میدید به جای قرص های شیمیایی که دقیق هم نمی دونید توشون چی دارن، برید سراغ منابع دست اول و طبیعی! :)

خب از بین این ها غذایی که من با آزمون و خطا بهش رسیدم، عدس و اسفناج داره. که هر دو منبع خیلی خوبی برای آهن هستن.

بریم سراغ غذا.

عدس > دو پیمونه

برگ اسفناج > نیم تا یک کیلو. هرچقدر اسفناج رو بیشتر از عدس دوست دارید می تونید نسبت هاشون رو کم و زیاد کنید.

سیر> سه تا حبه.

پیاز> یه دونه درشت

ادویه > به مقدار دلخواه 

خامه ی غذا > یه بسته. اگه مزه ی خامه رو دوست ندارید یا دردسترس نیست می تونید از پنیرخامه ایی یا پنیر فیلادلفیا استفاده کنیم.

گوجه، خیارشور، زیتون، جوانه ی گندم، به مقدار لازم.

خب قدم اول اینه که بذاریم عدس ها با آب و مقداری نمک بپزن. وقتی که مطمئن شدیم پخته شدن، میریم سراغ اسفناج ها. تو یه تابه اسفناج هارو بدون روغن وبا حرارت کم اجازه میدیم برای خودشون کمی نرم بشن. باید حواسمون باشه که نچسبن به تابه، در نتیجه هم زدن فراموش نشه. وقتی که به نظرمون اومد حسابی له شدن، نوبت خورد کردن سیرهامون هست. سیرهارو له کنید یا ریز ریز. بعد هم پیاز ها رو. پیازها رو می تونید پرتقالی و باریک ببرید و سیر و پیاز رو هم به تابه مون اضافه می کنیم و هم می زنیم. من چون از پیاز داغ و سیر داغ به سبک ایرانی خوشم نمیاد و به نظرم زیادی روغنی و دیگه در حد جزغاله شدن پیش رفتن، این روش رو پیش گرفتم. اگه شما مزه شون رو دوست دارید، خب می تونید پیاز داغ و سیرداغ آماده شده به اسفناج مون اضافه کنیم. حالا نوبت ادویه هاست. من بین شون ادویه ی کاری، فلفل قرمز ، آویشن و دارچین رو خیلی دوست دارم. مزه ی عجیب غریب جدیدی میده. همیشه غذاهای من بی نمک هستن ولی به معنی بی مزه بودن شون نیست. چون با ادویه های دیگه مزه دارشون می کنم. وقتی که حسابی مخلوط شدن نوبت عدس پخته شده هست. عدس رو هم به تابه اضافه می کنیم. راستی اگه دیدید حرارت زیاده و یا داره می سوزه اجازه هست یه خورده روغن اضافه کنید     من به جای این روغن های معمولی، اکثر مواقع مخصوصا وقت هایی که برای خودم غذا درست می کنم از روغن نارگیل استفاده می کنم. خیلی ها میگن بی بو خوبه. ولی من خودم روغن نارگیلی که بو داره رو خیلی دوست دارم تو غذاهای سرخ کردنی.

خب وقتی که به نظرمون اینا باهم دیگه مخلوط شدن، میریم سراغ وسایل سالادمون. گوجه ها رو ریز کنید، زیتون رو از وسط نصف کنید، اگه چیز دیگه ایی هم دوست دارید اضافه کنید و آماده کنید بذارید تو یخچال. من دوست دارم خنک باشن موقع سرو کردن.

حالا خامه ی غذا یا پنیر خامه ایی رو اضافه می کنیم. اگر خامه اضافه کردید اشکالی نداره که زیر گازتون هم چنان روشن باشه. اینارو با خامه هم بزنید تا حسابی باهم مخلوط بشن. اگر پنیر خامه ایی استفاده کردید، زیر گاز رو خاموش کنید و اجازه بدید گرمای مواد داخل تابه، پنیرمون رو هم گرم کنه و دیگه خنک نباشه.

خب حالا نوبت سرو کردن هست. مخلوط اسفناج و عدس و خامه رو میریزیم تو یه ظرف، بعد وسایل سالاد رو از تو یخچال میاریم بیرون و روش میچینیم. من از ترکیب های سالادهای گرم و سرد خیلی خوشم میاد. یه قسمتش سرده، یه قسمتش گرمه. تقریبا برای هر کسی اینو درست کردم بعدش ازم دستورش رو خواستن. بسیار خوشمزه، بسیار ساده و بسیار مغذی هستش.

من مدت طولانی این غذا و ترکیب های مختلفی از عدس و اسفناج رو استفاده کردم و آخرین بار که رفته بودم چک آپ، در کمال تعجب به مشکل کمبود آهن بیست و چند ساله م فائق اومده بودم. 

قرص هارو بذارید کنار. داروی اصلی همون غذای ماست  

پاک کردن آرایش

وسایل ارتباطات جمعی باعث شده بیشتر از قبل تو زندگی ها و لحظه های خصوصی هم دیگه شریک باشیم. مخصوصا اینستاگرام که تو لحظه های خصوصی تر ما حضور داره. اولین بار که دیدم عکس یکی از دوستان اینستاگرامی با آرایش غلیظ خط چشم و ریمل تو تخت کلی لایک خورده که دوستمون خوابش نمی بره از تعجب دهنم وا موند. من نه اینکه بگم خیلی آدم مرتب و منظمی هستم، شده بعضی وقت ها از خستگی یا تنبلی مسواک نزده برم بخوابم، ولی شاید از زمانی که شروع کردم به آرایش کردن همون دفعه ی اول که با آرایش خوابیدم فهمیدم چقدر روز بعدش حالم بده و چقدر از پوست خودم و صورتم فرداش بدم میاد تا تصمیم گرفتم هیچ وقت دیگه تو زندگیم با آرایش نخوابم. و واقعا هم فکر می کردم همه عین من هستن :)

ولی متاسفانه تعداد عکس های با آرایش تو تخت که روز به روز هم تعدادشون بیشتر میشه منو به این نتیجه می رسونه که همه بیشتر دنبال یه راه حل موقت هستن واسه بهتر شدن پوست صورت شون تا راه طولانی مدت.   وقتی از خیلی از دوستانم می پرسم : یعنی شما واقعا با این آرایش میرید بخوابید؟ و جواب می شنوم که آره بابا، خسته بودم، حوصله نداشتم پاک کنم به تعداد مژه هایی که می ریزه و به پوست افتضاحی فکر می کنم که نتیجه ی پاک نکردن آرایش صورتشون هست. حالا احساس مزخرف فردا ش بمونه.

حداقل اگر یک شب فراموش کردید که آرایش رو پاک کنید برای شب بعد رو بالشی رو عوض کنید تا اثرات پنکیک و آرایش شب قبل رو صورتتون نشینه.

مراقب بدن مون باشیم، بزرگ ترین سرمایه ایی هستش که داریم. آت و آشغال داخل ش نریزیم. آت و آشغال به پوست مون نمالیم به هوای چند ساعت " زیبایی " !

سیاهی دور چشم و گیاهخواری

خیلی ها توی اینستاگرام از من می پرسن یعنی با گیاهخواری سیاهی دور چشم هام از بین رفتن؟ این واسه شماست اگه شماهم مثل من درگیر این مشکل هستید.  

قبل از اینکه شروع به خوندن کنید توضیح بدم که منظور من از این نوشته این نیست که بگم من الان پوستم پرفکته و هیچ مشکلی دیگه ندارم. راهی هست که شروع کردم و هنوز تا انتهای راه کلی کار دارم و در نهایت هیچ وقت متوقف نمیشه. چون به محض اینکه بخوام دوباره به شیوه ی قبلی زندگیم برگردم سیاهی های دور چشم هم برمیگرده و سایر جوش ها!  من خود قدیمم رو با خود جدیدم مقایسه می کنم  و تجربیاتم رو باهاتون به اشتراک می گذارم.

علیرغم اینکه دلم میخواد همه ی مردم دنیا گیاهخوار بشن ولی چرا باید اغراق کنم درباره ی گیاهخواری؟؟ چون بسیار گیاهخوارهایی می شناسم که غذاشون مثل دوره ی قبلی گیاهخواری من هستش. برنج و نودل و پاستا! ازونجایی که فکر می کنم هر کدوم از ماهایی که گیاهخوار میشیم نماینده ایی میشیم از جانب باقی گیاهخوارها، مهم هست که رژیم غذایی که دنبال می کنیم درنهایت موجب سلامتی جسم ما هم باشه. پس اگر قرار هست به گیاهخواری، نباید فقط به نشاسته کفایت کرد برای زودتر سیر شدن. 

هر رژیم غذایی می تونه منجر به شفافیت پوست بشه. یعنی لزومی نداره حتما گیاهخوار باشی تا بتونی پوست خوبی داشته باشی. ولی اولین نکته ایی که تو رژیم غذایی تون برای داشتن پوست خوب باید به چشم بیاد، آب و میوه هستش.  صد البته که حتی یه بچه ی ده ساله هم می دونه که بدن ما حددداقل روزی هشت تا لیوان آب احتیاج داره، ولی تعداد آدم هایی که پوست شون کدر و زیر چشم هاشون سیاهه نشون دهنده ی اینه که اولین اصل رو خیلی ها نادیده میگیرن. از جمله خود قدیم من! میوه هم همینطور. اینجا که غریبه ایی نیست، من خیلی تنبلم تو خوردن میوه. و وقتی گرسنه م بشه اولین چیزی که تو یخچال یا کابینت پیدا کنم می خورم و اون "  چیز" چیزی نیست به جز شکلات و بیسکوییت و .... درنتیجه وقتی که سیر هستم میوه هارو قاچ می کنم و قاچ زده تو یخچال نگه داری می کنم. یا اینکه میوه هارو به صورت اسموتی درست می کنم و توی ظرفهای دردار با خودم از خونه می برم بیرون. میوه ها به جز انواع ویتامین ها و مواد معدنی پر هستن از آب ! درنتیجه هرچی میوه تون آبدار تر باشه پوستتون شفاف تر میشه.

یادآوری کنم که این راهی نیست که یک شبه بهتون نتیجه بده و بعد از یک شب هم نتیجه ش رو تا آخر عمرتون داشته باشید. به قول معروف لایف استایل هست. باید برای عوض کردن پوستتون شیوه ی زندگی رو عوض کنید.

خود قدیمی من برای پوشوندن اون سیاهی های دور چشمم از کرم پودر کمک می گرفتم. از وقتی از ایران خارج شدم آرایش کردنم خیلی محدود شده ولی تا قبل از گیاهخواری حتما حتما کرم پودر میزدم و بعد می رفتم سرکوچه نون بخرم!  تا این حد محتاج کرم پودر بودم. چون مصرفم زیاد بود از کرم پودرهای L'oreal  استفاده می کردم، به نسبت حجم ش ارزون تر بود و در دسترس تر. زمانی که شروع به گیاهخواری کردم با دیدن اولین نشونه های بهبود در سیاهی های دور چشمم تصمیم گرفتم مصرف کرم پودرم رو کم کنم. اولین قدم دیگه ازون کرم پودرها نخریدم! دنبال کرم پودرهای مینرال گشتم و یه مدتی دندون رو جیگر گذاشتم تا پوست م بهبود پیدا کنه.

من سه تا از کرم پودرهایی که تو این دوره امتحان کردم و به نظرم ارزش خریدن دارن رو می نویسم. اگر شما هم کرم پودر مینرال یا با کیفیت می شناسید خوشحال میشم بهم معرفی کنید.

 به ترتیب پوشانندگی :

Lancome > این کرم پودر خاصیت پوشانندگی بالایی داره. اون قسمت بالاش ظرفی داره که من برای مهمونی ها اون اوایل برای زیر چشمم از اون استفاده می کردم. خیلی عالیه! من اولین ش رو که خریدم وقتی نوی نو بود، شب سال نوی میلادی  از دستم افتاد روی سنگ و شیشه ی شکسته شدش حتی روی پام خراش انداخت و شب سال نو رو با دلی خون شده  گذروندم 

Clarins ; هر چی از لطافت و خوبی این مدل بگم کم گفتم. پوشانندگی خیلی بالایی نداره ولی از بس لطیف و خوش بو و خوبه که حد نداره. من این کرم پودر رو از همه بیشتر توصیه می کنم.

 Jane Iredale : تقریبا بیشتر محصولات این کمپانی مینرال هستش. آمریکاییه و تو اروپا کمی پیدا کردنشون سخته. ولی جنس خوبی هستش.

و قدم سوم بعد از مصرف زیاد آب و میوه، دور ریختن کرم پودرهای دو زاری و جایگزین کردن اونها با کرم پودرهای بهتر، قطع و یا کم کردن مصرف غذاهای سرخ کردنی و شیرینی جات مصنوعی هستش. وقتی اینستاگرام تون پر هستش از غذاهای مدل مک دونالد و برگر کینگ نباید از بدن بیچاره تون توقع داشته باشید که ظاهر خوبی هم پیدا کنه. یادتون باشه غذایی که تو خلوت و تنهایی می خورید قراره تو جمع خودش رو در قالب پوست و هیکل نشون بده. پس به غذایی که می خورید اهمیت بدید تا بدن تون هم به ظاهر شفاف و قشنگ اهمیت بده.

این بود انشای من در باب سیاهی دور چشم! 

اسپاگتی بادمجون :)

اسم غذای جدید من هستش :)

این یه غذای بسیار لذیذ، بدون روغن و صد البته گیاهی هستش. من صددرصد معتقدم به هشتگ #کمترنخوربهتربخور . کسانی که دلشون می خواد وزن کم کنن و همیشه به خودشون گرسنگی میدن کاملا اشتباه می کنن. میشه همیشه سیر باشی ولی غذاهایی که می خوری کالری شون کم باشن و با فیبر بالا. این غذا با توجه به اینکه هیچ روغنی نداره و کالری پایین انتخاب خیلی خوبی هست برای شمایی که می خواید وزن تون رو کم کنید.

بریم یه راست سر اصل مطلب؟

مواد مورد نیاز :

گوجه  ده عدد

بادمجون سه عدد

سبزی (ترخون، نعنا، گشنیز، جعفری)  به مقدار لازم

سیر دو حبه

سیب زمینی یک عدد متوسط

آب جوشیده نصف فنجون

ادویه (فلفل سیاه، پاپریکا، آویشن )

پنیر پیتزای گیاهی ( اگه دردسترس نیست موزارلا)

گردو، بادوم چند عدد (دل به خواهی)

دونه ی درخت کاج (دل به خواهی)

و

یک بسته اسپاگتی لوبیا سیاه ( یا جایگزین اون، نودل یا اسپاگتی)

این اسپاگتی سوئدی هستش ولی مارک های مشابه اون در اینترنت فراوونه. اگر هم این نوع اسپاگتی در اختیارتون نبود، می تونید از اسپاگتی معمولی استفاده کنید. سعی کنید موقع خرید اسپاگتی سبوس دار انتخاب کنید. اسپاگتی هرچی رنگش تیره تر باشه بهتره و ارزش غذایی بهتری داره و البته کمتر به انحنای بدن مون هم ظلم می کنیم :)

آهان داشتم راجع این اسپاگتی لوبیا سیاه می گفتم، این اسپاگتی 92% از لوبیا سیاه درست شده و 8% آب. به شدت کم چربی ِ، پر از پروتئین هستش و گلوتن فری. تو هر پنجاه و شیش گرم اون بیست و پنج گرم پروتئین و دوازده گرم فیبر موجوده. 36% آهن داره و 0% چربی!! به به!

لوبیا سیاه به دلیل پروتئین و آهن زیادی که داره میشه جایگزین گوشت باشه و اینکه خوردن و استفاده کردن از لوبیا سیاه برای خانوم ها خیلی مفیده چون ویتامین K موجود تو لوبیا سیاه برای شکل گیری گلبول های قرمز و پیشگیری از ابتلا به آنمی در دوران جنینی و نوزادی موثره. پس اگه باردار هستید یا تصمیم دارید باردار بشید لوبیا سیاه رو تو وعده های غذایی تون یه جوری بگنجونید! :)

خب حالا برگردیم سر غذامون، اول از همه دو تا از بادمجون ها رو از وسط به دو نیم تقسیم کنید و توشون رو کمی گود کنید. بذارید توی سینی فر و روشون رو با یه کاغذ آلومینویم بپوشونید. میذاریم توی فر تا بپزه. اون یکی بادمجون رو هم با همون دم و دستگاهش میذاریم روی گریل بیرون تا گریل بشه. سه تا از گوجه قرمز هامون رو هم میذاریم روی گریل.

حالا نوبت سس اسپاگتی مون هست. من از وقتی گیاهخوار شدم شاید به تعداد انگشت های دستم از رب گوجه استفاده کردم. از رب های صنعتی بیرون استفاده نمی کنم چون میدونم که همش رنگ و مواد شیمیایی و نمک هست و پدرکشتگی با بدن خودم ندارم. اگر با من موافق نیستید که از رب استفاده کنید، اگرم موافقید که می تونید باقی گوجه ها رو با چاقو به قطعات کوچیک تقسیم کنید، سبزی های معطر رو هم با چاقو ساطوری کنید.

 سیب زمینی رو که از قبل گذاشتیم با آب پخته، ریز خورد می کنیم. نوبت ساطوری کردن حبه های سیره. گوجه و سیب زمینی و سبزی های خورد شده و سیر و ادویه ها و اون کمی مقدار آب جوشیده رو میریزیم تو یه قابلمه و میذاریم با هم ترکیب بشن. این قراره سس اسپاگتی بشه.

یه سر به بادمجون های تو فر بزنید. پختن یا نه؟ برید سراغ بادمجون و گوجه ها روی گریل. گوجه ها رو خیلیییی گریل نکنید. میخوایم صرفا بوی دود بگیرن و کمی شل بشن. اگه آماده ن بیارید تو و بادمجون و گوجه رو تو یه کاسه باهم دیگه بکوبید. اشکالی نداره یه کمی هم ادویه بهش بزنید.

حالا نوبت اسپاگتی هاست.

اسپاگتی ها رو به شیوه ی معمول بپزید. وقتی آب کش کردید تو ظرف های مافین اونها رو به صورت لونه ی پرنده بریزید، مقدار کمی از سس رو هم بریزید روش و حالا نوبت پنیر پیتزامونه.میذاریم تو فر و تا طلایی شدن پنیر پیتزا صبر می کنیم. اگر هم قرار به خیلی سالم خوردنه این قسمت رو کلا حذف می کنیم و به صورت معمولی سرو می کنیم.

وقتی بادمجون ها توی فر پختن، اونها رو به روی گریل انتقال میدیم و کمی گریل هم می کنیم تا در عین مغز پخت شدن پوست بادمجون هم بوی دود بگیره تا خوشمزه تر بشه غذامون. دلیل اینکه از اول نذاشتم روی گریل این بود که روی گریل خیلی له میشن. من می خواستم فرم خودشون رو داشته باشن.

من جدیدا زیاد از گردو و بادوم خیس شده کنار غذاهام استفاده می کنم. دلیل اینکه خیس شون می کنم این هست که موقع غذا خوردن راحت تر جوییده بشه و خام باشه  تا تمام مواد غنی و ویتامین هاش رو استفاده کنیم.

بادمجون های نصفه  ی توی فر رفته رو با مخلوط گوجه و بادمجون کبابی پر می کنیم و روش رو با سبزیجاتی که دوست داریم تزیین می کنیم. من از دونه های درخت کاج و گوجه های خیلی ریز و جعفری استفاده کردم. اسپاگتی هامون رو هم از توی فر درمیاریم و میذاریم گوشه ی بشقاب.

غذای خیلی راحتیه. اصلا هم احتیاج نیست آشپزی بلد باشید تا بتونید این غذا رو درست کنید. فقط کافیه به بدن تون علاقه مند باشید تا در اولین فرصت این غذا رو درست کنید.

نوش جون تون :*

منابع :

عکس ها از رزالین

خواص اسپاگتی لوبیاسیاه

خواص لوبیا سیاه

کینوا

کینوا چیه؟

کینوا دونه ی یه گیاهه که خواستگاهش آمریکای جنوبی هست. و گیاهش در دسته بندی غازپایان قرار می گیره. جالبی کینوا به این هست که جز غلات به حساب نمیاد و شباهت خیلی زیادی به اسفناج و لبو و گیاه آبادیس یا تاج خروس داره. ( تاج خروس به علف هایی میگن که تو صحراها رشد می کنه و تو ایران هم خیلی زیاده ) در نتیجه این گیاه تو شرایط کم آبی و شوری خیلی مقاوم هست. 

کینوا دارای اسید آمینه های زیادی هست مثل لیسین. و مقدار قابل توجهی کلسیم، فسفر و آهن. 

لیسین آمینو اسیدی هست که خود بدن قادر به ساختن ش نیست، در نتیجه خیلی مهم هست که از مواد غذایی مقدار مناسبی از لیسین رو دریافت کنیم به خصوص اگر ورزشکار هستیم. لیزین به همراه ویتامین سی تو بدن ما برای ورزش های استقامتی خیلی مهم هستن و سلول های عضلانی رو قادر به مصرف اکسیژن می کنن. در نتیجه برای عضله سازی عنصر مهمی هستش

همین طور آمینواسید لیسین به بدن برای جذب کلسیم کمک می کنه. در اکثر غذاهای گوشتی این آمینواسید پیدا میشه، ولی برای کسانی که گیاهخوار/وگن هستن، مهم هستش که این آمینو اسید رو از دونه های سویا، غلات و یا کینوآ دریافت کنن.

اما برگردیم به خود کینوآ

"اینکاها" به دلیل خواص فوق العاده این دونه ها بهشون میگن " مادرهمه ی دانه های خوراکی". اگه مشکلات گوارسی دارید، کلسترول بالا یا اضافه وزن دارید، کینوآ انتخاب خیلی خوبیه برای استفاده. این دونه ها تو آمریکای جنوبی به دونه ی طلایی و خاویار گیاهی معروف هستن. کینوا حاوی فیبرهای غیرمحلول تو آب هستش که آب رو به خودش جذب می کنه و باعث تحریک عملکرد روده ها میشه. در نتیجه یه فنجون کوچیک از این دونه ها برای دو نفر غذای کافیه. یه لیوان از این دونه ها حاوی فیبر معادل یه برش نون کامل سبوس دار هستش. این دونه ها برای لاغری هم خوبن. چون پروتئین خیلی زیادی دارن و خیلی هم زود احساس سیری ایجاد می کنن. خیلی زود معده رو پر می کنن و جلوی پرخوری رو هم میگیرن. این دونه ها کم چربن در نتیجه جایگزین خیلی خیلی خوبی برای برنج و نون و انواع پاستاهاست. هر صد گرم کینوا حدود 300 کالری داره.

مواد مغذی در هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس)
انرژی	۱٬۵۳۹ کیلوژول (۳۶۸ کیلوکالری)
کربوهیدرات‌ها	۶۴ g
چربی	۶ g
چربی اشباع	۰٫۷ g
چربی تک‌اشباع‌نشده	۰٫۱٫۶ g
چربی چنداشباع‌نشده	۳٫۳ g
پروتئین	۱۴ g
آب	۱۳ g
ویتامین آی معادل	۱ میکروگرم (۰٪)
تیامین (ویتامین ب۱)	۰٫۳۶ میلی‌گرم (۲۸٪)
ریبوفلاوین (ویتامین ب۲)	۰٫۳۲ میلی‌گرم (۲۱٪)
نیاسین (ویتامین ب۳)	۱٫۵۲ میلی‌گرم (۱۰٪)
پانتوتنیک اسید (ویتامین ب۵)	۰٫۷۷ میلی‌گرم (۱۵٪)
ویتامین ب۶	۰٫۴۹ میلی‌گرم (۳۸٪)
اسید فولیک (ویتامین ب۹)	۱۸۴ میکروگرم (۴۶٪)
ویتامین ب۱۲	۰ میکروگرم (۰٪)
ویتامین C	۰ میلی‌گرم (۰٪)
ویتامین E	۲٫۴۴ میلی‌گرم (۱۶٪)
ویتامین K	۰ میکروگرم (۰٪)
کلسیم	۴۷ میلی‌گرم (۵٪)
آهن	۴٫۶ میلی‌گرم (۳۷٪)
منیزیم	۱۹۷ میلی‌گرم (۵۳٪)
فسفر	۴۵۷ میلی‌گرم (۶۵٪)
پتاسیم	۵۶۳ میلی‌گرم (۱۲٪)
روی	۳٫۱ میلی‌گرم (۳۱٪)
درصدها نسبی‌اند منبع: http://ndb.nal.usda.gov/ منبع: پایگاه اطلاعاتی مواد غذایی آمریکا

روش پخت کینوا

روش های مختلفی وجود داره. ولی من این روش رو بیشتر از باقی روش ها دوست دارم و خوشمزه تر میشه.

زیر قابلمه رو روشن می کنیم و اجازه میدیم تا قابلمه حسابی داغ بشه. کمی، شاید اندازه ی نوک قاشق غذاخوری روغن میریزیم تو قابلمه. من یا از روغن زیتون استفاده می کنم یا نارگیل. و حالا دونه های کینوا رو تو قابلمه میریزیم و با قاشق تند تند هم میزنیم. اگه مقدار کینوا زیاده و شما نمی تونید تند هم بزنید، میتونیم زیر شعله رو کم کنیم. به زودی صدای پاپ پاپ ترکیدن دونه ها رو مثل دونه های ذرت می شنوید. وقتی به نظرتون دونه ها کمی سرخ شدن و کمی قهوه ایی، حالا به ازای هر یه پیمونه کینوا، دو پیمونه آب میریزیم تو قابلمه. زیر قابلمه رو کم کنید. ادویه فراموش نشه. من کمی نمک، کمی فلفل سیاه و کمی زعفرون _ایرانی بازی :پی _ توی ظرف میریزم. حالا در قابلمه رو میذاریم و اجازه میدیم تا آب قابلمه کامل تبخیر بشه. تو اینترنت نوشته بیست دقیقه صبر کنید. ولی من بسته به میزان شعله ی گازتون میگم چشم تون به قابلمه باشه تا دستتون بیاد کی آب قابلمه تبخیر میشه. زمانی که آبش تبخیر میشه یه کینوای تپل مپل فلافی شده رو دستتون میمونه که به به، مزه ش عالیه! نوش جون تون :*

منابع :

عکس ها از نت

آمینو اسید لیسین  

ویکی پدیا کینوآ  

ارزش غذایی کینوآ

.